Fondswerving voor de
restauratie in de jaren tachtig
Logeren in een statig patriciërshuis in het hart van Zutphen
Overzichtsfoto van de Pauwenzaal uit 1952 affomstig van de Beeldbank van de
Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.
Als er geen restauratie wordt uitgevoerd, zullen
de wolkenluchten en schilderingen steeds meer
verstoord worden door de groter wordende witte
vlekken. Dat voorspellen schilderijenrestauratoren
Johanneke Verhave en Katherine Kolff. In de
eerst komende vergadering staat dit onderwerp
bovenaan op de agenda van het bestuur van
het Wijnhuisfonds. Het is niet de eerste keer dat
het bestuur vergadert over de restauratie van de
wandbespanningen in de Pauwenzaal. In september
1980 vroeg het bestuur ook al advies over de witte
vlekken op de geschilderde wandbespanningen.
Restaurator Jelle Otter uit Voorst adviseerde destijds
om alle overschilderingen en daarmee ook de witte
vlekken te verwijderen en opnieuw retouches aan
te brengen. Hiervoor werd -tot twee keer toe- om
financiële medewerking van de Rijksdienst voor
het Cultureel Erfgoed gevraagd, maar zonder
succes. Daarom deed het bestuur in1983 een
oproep aan de donateurs in de aankondiging voor
de jaarvergadering. Er werd verrassend goed op
gereageerd.
De donateurs brachten een bedrag van fl.19,157,-
bijeen en het Gelders Genootschap droeg fl.2.000,-
bij. Dat was een derde van het benodigde bedrag. Bij
een tweede ronde in 1984 reageerden 279 donateurs,
die samen een bedrag van nog eens fl.11.500,-
opbrachten. Daarmee was 55% van de totale
restauratiekosten binnen. De succesvolle actie werd
deze keer beloond door de Rijksdienst.
Per brief van 4 december 1984 kwam het verlossende
bericht dat de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
het resterende bedrag zou aan vullen. Na twee jaar
actie kon de restauratie beginnen.
Literatuur:
M.M. Doornink-Hoogenraad, Het Huis's-Gravenhof 6 te Zutphen,
Conditie onderzoek Pauwenzaal: Katherine Kolff, Restauratie
Onderzoek Kolff en Johanneke Verhave, Restauratie Atelier Rotterdam.
Wie Zutphen wil ervaren kan zich nauwelijks een mooiere plek voorstellen om te logeren dan
in hotel 's Gravenhof. Arnold Labohm kocht het hotel samen met Henrike Lobbes en Bob Olde
Olthof in 2014. Na de verkoop van de Orangerie in Ruurlo, aan de heer Melchers (museum
MORE) vonden ze in dit hotel hun nieuwe uitdaging. Het hotel had wel een flinke facelift nodig,
omdat het voor die tijd vooral een functie had als overnachtingsplek voor rechters in opleiding.
De vele eenpersoonskamers waren heel basic. Toen de SSR, het opleidingsinstituut voor de
rechterlijke macht, uit Zutphen verdween moest het hotel de bakens verleggen.
De nieuwe eigenaren hadden al ruime ervaring met hun tweede hotel in een monument in
Ruurlo, het Avenariushotel. Ze namen de renovatie snel ter hand. Zeventig kamers werden
achtenvijftig kamers en van modern comfort voorzien. De sfeer van het oude patriciërshuis is
behouden, maar de kamers kregen comfort op viersterrenniveau, met een inloopdouche, een
flatscreen en wifi op de kamer. Het mooist zijn de suites onder de oude balken. Maar je kunt
ook voor een kleinere standaardkamer kiezen. Er kwam een nieuw serredak en een nieuwe
verwarmingsketel. De tapasbar in de kelder werd weer in gebruik genomen.
Het is een klein en knus hotel, waar je volgens Labohm een thuisgevoel krijgt. Labohm weet
waar hij het over heeft. Hij is voorzitter van de organisatie, die elk jaar een horecatalentendag
organiseert. In de Dru in Ulft worden er op die dag kook- en serveerwedstrijden gehouden. Ook
in zijn eigen hotel traint Labohm het personeel in gastvrijheid. Labohm: "De emotionele kant van
het hotelvak is belangrijk. Gasten moeten het gevoel hebben dat je ze als vrienden ontvangt."
Zutphensepracht.nl 7
Detail van één van de doeken.
