Armenhuisje Etsen én tekeningen in het westen. Bij toeval bezocht ik toen een keer Zutphen en vond het meteen een mooie stad met een prachtige omgeving. In 1988 heb ik dit huis gekocht.'' Het huis is tussen de Armenhage en de Oudewand ingebouwd, heeft ook aan beide straatjes een ingang. Daar is een eenvoudige historische verklaring voor. De plek waar omstreeks 1820 het huidige pand werd gebouwd, maakte ooit deel uit van het driehoekige terrein van het Oude Convent (Adamanshuis of Agnietenconvent). Het convent, dat stamde uit 1340, werd in 1582 opgeheven omdat er nog maar twee bewoonsters waren. In de punt van het terrein, waar de Oudewand en de Armenhage bij elkaar komen, staat nog het beitelhuisje (zo genoemd vanwege de vorm), dat al in 1516 wordt genoemd. Maar behalve het beitelhuisje was iets verderop nog een armenhuisje, precies op de plek waar nu Van der Meij zijn woning en atelier heeft. Het armenhuisje werd in 1820 opgenomen in een nieuw huis. Van der Meij kwam daar achter tijdens opknapwerkzaamheden. "Toen kwamen de oorspronkelijke balken van het armenhuisje tevoorschijn. De balken waren echter zo slecht dat we er niets mee konden, ze verdwenen onder het nieuwe plafond." De woning van Van der Meij is geen doorsneehuis uit de jaren twintig van de negentiende eeuw. Het begint er al mee dat het pand qua plattegrond doet denken aan een parallellogram. Daardoor kan de zon op hetzelfde moment door zowel de ramen aan de voorkant (Oudewand) als aan de achterkant (Armenhage) schijnen. De keuken kijkt uit over de Armenhage en een deel van de oude stadsmuur en deed oorspronkelijk dienst als paardenstal. ,,Het aangrenzende buurpand, nu een naaiatelier, maakte aanvankelijk ook deel uit van de woning met op de begane grond een koetshuis. Er moet dan ook een verbinding zijn geweest. Maar op een zeker moment is het pand gescheiden." Dat de huidige woning groter was, is goed te zien op de eerste verdieping waar de oorspronkelijke zolderbalken van het koetshuis nog zichtbaar zijn. Van de dakconstructie is weinig meer te zien omdat in de loop der jaren de eerste verdieping en de zolder ingrijpend zijn verbouwd. Een rondgang door de woning is een wandeling door kamers en kamertjes waar dankzij de grote ramen overal het licht naar binnen valt. Het mooiste licht is in het atelier van Van der Meij op de eerste verdieping. Hoge schuiframen maken een lamp overbodig. Hier werkt hij aan zijn etsen en bedient hij de pers waarmee hij zijn etsen afdrukt. In een aangrenzende ruimte maakt hij de lijsten en de passe partouts. Terwijl Van der Meij mooie voorbeelden van zijn werk laat zien, vertelt hij: ,,Etsen is een beetje een vergeten techniek. Mensen herkennen het vaak niet meer. Wat ze ook niet weten, is dat het een tijdrovende techniek is. Ik maak zo'n acht tot twaalf platen per jaar. Dat lijkt niet zoveel, maar het afdrukken, inlijsten en snijden van een passe-partout kosten ook veel tijd. En tussendoor maak ik ook potlood- en 54 Zutphensepracht.nl

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphense Pracht (vanaf 2012) | 2016 | | pagina 54