Armenhuisje
Etsen én tekeningen
in het westen. Bij toeval bezocht ik toen een keer Zutphen en
vond het meteen een mooie stad met een prachtige omgeving.
In 1988 heb ik dit huis gekocht.''
Het huis is tussen de Armenhage en de Oudewand
ingebouwd, heeft ook aan beide straatjes een ingang. Daar
is een eenvoudige historische verklaring voor. De plek waar
omstreeks 1820 het huidige pand werd gebouwd, maakte ooit
deel uit van het driehoekige terrein van het Oude Convent
(Adamanshuis of Agnietenconvent). Het convent, dat stamde
uit 1340, werd in 1582 opgeheven omdat er nog maar twee
bewoonsters waren. In de punt van het terrein, waar de
Oudewand en de Armenhage bij elkaar komen, staat nog
het beitelhuisje (zo genoemd vanwege de vorm), dat al in
1516 wordt genoemd. Maar behalve het beitelhuisje was iets
verderop nog een armenhuisje, precies op de plek waar nu
Van der Meij zijn woning en atelier heeft. Het armenhuisje
werd in 1820 opgenomen in een nieuw huis. Van der Meij
kwam daar achter tijdens opknapwerkzaamheden. "Toen
kwamen de oorspronkelijke balken van het armenhuisje
tevoorschijn. De balken waren echter zo slecht dat we er niets
mee konden, ze verdwenen onder het nieuwe plafond."
De woning van Van der Meij is geen doorsneehuis uit de
jaren twintig van de negentiende eeuw. Het begint er al
mee dat het pand qua plattegrond doet denken aan een
parallellogram. Daardoor kan de zon op hetzelfde moment
door zowel de ramen aan de voorkant (Oudewand) als aan de
achterkant (Armenhage) schijnen. De keuken kijkt uit over
de Armenhage en een deel van de oude stadsmuur en deed
oorspronkelijk dienst als paardenstal. ,,Het aangrenzende
buurpand, nu een naaiatelier, maakte aanvankelijk ook deel
uit van de woning met op de begane grond een koetshuis. Er
moet dan ook een verbinding zijn geweest. Maar op een zeker
moment is het pand gescheiden." Dat de huidige woning
groter was, is goed te zien op de eerste verdieping waar de
oorspronkelijke zolderbalken van het koetshuis nog zichtbaar
zijn. Van de dakconstructie is weinig meer te zien omdat in
de loop der jaren de eerste verdieping en de zolder ingrijpend
zijn verbouwd.
Een rondgang door de woning is een wandeling door kamers
en kamertjes waar dankzij de grote ramen overal het licht
naar binnen valt. Het mooiste licht is in het atelier van
Van der Meij op de eerste verdieping. Hoge schuiframen
maken een lamp overbodig. Hier werkt hij aan zijn etsen
en bedient hij de pers waarmee hij zijn etsen afdrukt. In
een aangrenzende ruimte maakt hij de lijsten en de passe
partouts. Terwijl Van der Meij mooie voorbeelden van zijn
werk laat zien, vertelt hij: ,,Etsen is een beetje een vergeten
techniek. Mensen herkennen het vaak niet meer. Wat ze ook
niet weten, is dat het een tijdrovende techniek is. Ik maak
zo'n acht tot twaalf platen per jaar. Dat lijkt niet zoveel, maar
het afdrukken, inlijsten en snijden van een passe-partout
kosten ook veel tijd. En tussendoor maak ik ook potlood- en
54 Zutphensepracht.nl