samengebracht voor ze naar de trein werden gebracht richting Westerbork. Stolpersteine Poortersklokje 7f7\1 Na de oorlog in 1955 werd besloten de synagoge te verkopen omdat de weinigen, die terugkeerden, niet in staat waren het gebouw te onderhouden. Er vestigde zich een metaalfabriek en ter hoogte van de vroegere vrouwengalerij kwam er een betonnen vloer in. Het pand kwam in 1970 leeg te staan omdat de industrie volgens nieuwe gemeentelijke regelgeving weg moest uit de binnenstad. Dankzij een enorme inspanning van burgers om het geld bij elkaar te krijgen lukte het om de synagoge in stand te houden. Op 15 december 1985 op de achtste dag van het Chanoekafeest werden de lichten weer ontstoken. De Thorarollen waren al die jaren gelukkig bewaard gebleven op een veilige plek in een kluis van de Nederlandse Handelsmaatschappij op de IJsselkade. Als we de hoek omgaan, wijst Willem ons op de Stolpersteine. Het project Stolpersteine ('struikelstenen' van 10 x 10 cm, van steen met messing bovenlaag) is in 1993 gestart door Gunter Demnig (1947). Deze Duitse kunstenaar plaatste inmiddels ca. 55.000 Stolpersteine in Europa. Ze worden struikelstenen genoemd, omdat je er volgens Gunter Demnig over struikelt met je hoofd en je hart. Bovendien moet je buigen om de tekst te kunnen lezen. Op de stenen staan de namen van de veelal Joodse slachtoffers, hun geboortedatum, de deportatie- en overlijdensdatum en de naam van het concentratiekamp waar de slachtoffers zijn omgebracht. In Zutphen liggen 41 Stolpersteine voor twintig huizen en het aantal neemt nog steeds toe. Op de Nieuwstad liggen er verschillende. Voor het gebouw van Humanitas, op nummer 37, liggen twee Stolpersteine voor Hester Horn en haar man Willem Bauteljé. Dit was de plek waar haar ouders een hoedenzaak dreven. Haar ouders en broer, kunstenaar Alex Horn, overleefden de oorlog. Ontroerend is het portret dat Alex Horn van zijn zus 'Hesje' tekende in 1940. Er bestaat ook een schilderij van zijn moeder toen alles nog rustig was in zijn ouderlijk huis. Voor de grote maten schoenenwinkel liggen Stolpersteine voor de familie Snatager, die hier een bakkerij had. Herman Snatager kreeg in de oorlog regelmatig brieven van zijn broer Eduard uit Wapenveld. Niet per post, dat was te gevaarlijk maar per koerier. Van hen zijn brieven bewaard gebleven, die zijn gebundeld. Eduard overleefde de oorlog, maar Herman kwam niet terug. Op de Overwelving staan we even stil. Dit is een overkluizing van de Berkel uit de jaren 1887-1889. Hier stond de eerste synagoge, waarvan onlangs bij een archeologische opgraving resten werden opgegraven. Het betrof een gebouw dat waarschijnlijk uit de 15e eeuw dateert. In 1798 werd hier de eerste synagoge van Zutphen in gesticht. Deze heeft tot 1814 gefunctioneerd. Daarna werd er een nieuwe synagoge ingericht in de Rosmolensteeg. Joodse mensen hadden tot 1796 slechts keus uit een beperkt aantal beroepen omdat ze uitgesloten werden van de gilden. Zonder lid te zijn van zo'n gilde kon je een groot aantal beroepen niet uitoefenen. Het was ze ook niet toegestaan om binnen de stadspoort te wonen. Eenmaal overgestoken en onder het poortje door naar de Rosmolensteeg, wijst Willem op

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphense Pracht (vanaf 2012) | 2016 | | pagina 49