MUSEUMWONINGEN IN ARNHEM
i
a ir
Ook iets voor Zutphen?
Zutphen is een stad met levende monumenten.
Er wordt in geleefd en gewerkt. Het is gelukkig
geen openluchtmuseum en dat moet het ook niet
worden. Dat betekent wel dat je vaak compromissen
moet sluiten om de bouwhistorie vast te houden en
toch aangename leefomstandigheden te creëren
met modern comfort. We willen geen kolenkachel
meer en een koelkast is een stuk handiger dan een
voorraadkelder. Toch is het interessant om de kennis
over hoe men vroeger woonde en leefde vast te
houden.
Jaren vijftig
In Arnhem hebben ze daar iets op bedacht. Woningcorporatie
Volkshuisvesting overwoog de zogenaamde Maycrete
woningen te slopen en twee ervan te verplaatsen naar het
Openluchtmuseum. Dat leverde discussie op en uiteindelijk
besloot men ze een monumentenstatus te geven en te laten staan.
Het idee ontstond om museumwoningen te creëren, liefst voor
elk decennium een en die te verhuren aan mensen die bereid zijn
hun woning eens per maand op een vast tijdstip open te stellen.
De opzichters, die vrijkomende huizen bekijken, kwamen al
direct met vier geschikte woningen. Voor een vijfde woning aan
de Catharijnesingel, gebouwd in 1866, wordt nu een geschikte
huurder gezocht. De museumwoningen zijn een succes. De
huizen worden op de laatste zondag van de maand van 12 tot 4
uur druk bezocht. De huurders zijn blij met hun woning, ook
omdat ze op deze manier snel een woning konden krijgen en
doen hun best om de bezoekers te ontvangen en alle vragen te
beantwoorden. Eind maart bracht Zutphense Pracht een bezoek
aan drie van de museumwoningen.
Marja Remesar woont in de Hazelaarstraat in Malburgen.
Enthousiast vertelt ze dat ze het prachtig vindt om haar huis
geheel in de stijl van de bouwtijd in te richten. De woning is
rond 1946 ontworpen door de architect W.E.C. de Geus en
opgeleverd in 1947. Een eengezinswoning met kamer-en-suite:
de voor- en achterkamer waren gescheiden door schuifdeuren,
die nu helaas niet meer aanwezig zijn. In de hal en de keuken
