Zutphen, een oude liefde
Voor Arnold Gerritsen is Zutphen veel meer
dan de stad die hij zeventien jaar bestuurde als
burgemeester. Hij groeide op aan de overkant
van de IJssel in Cortenoever (Brummen) en
fietste als scholier door weer en wind naar het
Baudartius college. Hij zag de rivier door het
jaar heen zwellen en slinken en was altijd weer
blij als hij de Bult van Ketjen kon ontwaren en de
oude brug bereikte.
Liever Lucca dan Carcassonne
Het afscheidscadeau van burgemeester Arnold Gerritsen
Burgemeester worden in deze stad was voor hem de
verwezenlijking van een droom. In de tussenliggende
jaren deed hij als planoloog in Drenthe, als directeur van
het recreatieschap in de Achterhoek en als wethouder in
Apeldoorn precies die ervaring op, die hem in staat stelde
17 jaar lang een zeer kundige en toegewijde burgemeester
te zijn. Maar zowel voor als na zijn burgemeestersperiode
was en is Zutphen zijn stad. Nu zit hij er ontspannen
bij in zijn huis in het hartje van de oude stad. Geen jasje
dasje, maar een warme trui en vrijetijdsbroek. "Het voelt
nog als vakantie,"zegt hij. "Ik ben bezig met het schrijven
van bedankjes aan al die mensen die een bijdrage hebben
geleverd aan het afscheid. Het was een geweldig afscheid,
waar Mieke en ik van genoten hebben." Als afscheidscadeau
vroeg Arnold om giften voor twee belangrijke organisaties
in de stad. Het Hospice en het Wijnhuisfonds, stichtingen
met een sociaal en een maatschappelijk doel.
De keuze voor het Wijnhuisfonds was voor Arnold niet
moeilijk. "Het is zo bijzonder dat de oprichters van het
Wijnhuisfonds al vroeg het belang van bescherming van
monumenten inzagen. Als een van de eerste gemeenten
maakte het WHF gebruik van nieuwe subsidiepotten
van het rijk. Dat heeft de stad veel fraai gerestaureerde
monumenten opgeleverd. Wat ik zo waardeer en altijd
benadruk is dat Zutphen zo authentiek is, omdat er in de
monumenten wordt geleefd. Ken je Carcassonne? Het
is een prachtige Zuid-Franse stad, maar er zijn alleen
maar toeristenwinkeltjes en horecabedrijven. Er woont
bijna niemand. Nee, dan Lucca in Toscane. Dat is een
mooi voorbeeld van een monumentenstad, waarin wordt
geleefd. Toeristen voelen zich er te gast." Ook het groene
erfgoed heeft zijn warme belangstelling. In december
besloot het College van Burgemeester en Wethouders dat
het een beschermde status wil geven aan groen erfgoed.
