Redactielokaal
Grand café
Voedsel, bestek, gereedschap; er was
niet een supermarkt om de hoek waar je
snel even wat kon halen. Verder gooiden
mensen niets weg. Alles wat niet meer
werd gebruikt ging naar de zolder."
Denkend aan de vele bestemmingen van
het pand borrelt in mijn hoofd het ene
na het andere verhaal omhoog. Zelf klom
ik van februari 1987 tot juli 1998 elke
werkdag de trap op naar het redactielokaal
van het Zutphens Dagblad. Daar maakte ik
deel uit van de verslaggeverploeg, die zich
middenin de stad geen betere locatie kon
wensen. Dan denken we even niet aan de
schuin aflopende vloer. Als je niet uitkeek
rolde je met je bureaustoel voortdurend
richting raam. Ook weer niet zo gek,
immers het nieuws ligt op straat. In die tijd
was er nog druk verkeer, de herinrichting
van de Markten volgde pas aan het begin
van deze eeuw. Bezien in het licht van de
eeuwenoude geschiedenis van het pand
is de krantenperiode (Kluwer nam het in
1954 in gebruik) relatief vers.
Toch is er zeker sprake van 'Andere
Tijden'. Neem alleen al de personele
bezetting. De benedenverdieping telde
niet alleen baliedames die advertenties
opnamen en klanten informeerden,
daarachter zaten ook nog de
advertentiejongens en niet te vergeten
de kantoorhouder. De advertentiedames
holden twee keer per dag naar het
busstation om hun pakje af te geven
met advertenties die voor verwerking
in de krant naar Deventer moesten. Zo
ging het ook jaren met de kopij die de
correspondenten aanleverden voor de
krant. Daarvoor hing een speciaal kastje bij
het busstation dat de chauffeur gebruikte
voor zijn koeriersdiensten. In mijn tijd
aan de Houtmarkt was de krant nog altijd
'een meneer' en op een morgen gebeurde
er iets hilarisch op onze redactie. Het was
in de (korte) periode dat de redactie voor
meer dan de helft uit vrouwen bestond.
Een Zutphenaar die het redactielokaal
betrad en daar vier vrouwen zag zitten,
kon zijn ogen niet geloven. Het woord
vrouwenemancipatie was hem vreemd
en onbeholpen stamelde hij uit: ,,Is hier
niemand"?
Na de verhuizing van het Zutphens
Dagblad (juli 1998) naar de Burg.
Dijckmeesterweg stond het pand
geruime tijd leeg. Architecten namen
in 2002 een aantal jaren hun intrek
op de bovenverdieping, waarna het
pand opnieuw vrijkwam. In april 2009
verscheen in de Stentor een artikel over
een nieuwe (horeca)bestemming. Dat
initiatief van Daniël Hanna en Rafiek
Kamel werd naderhand afgeblazen.
Ditmaal is het ondernemer Peter Bruijsten
wel gelukt.
Tijdens de grondige verbouwing van de
kelder en de begane grond haalde hij
specifieke kenmerken weer naar voren.
De houten ornamenten die aan het licht
kwamen - ze dienden aan de achterzijde
voor de blindering - zetten de toon. De
originele oude groene verMeuren zijn
doorgezet in het hele interieur en zo is een
aangenaam klimaat ontstaan. Blikvangers
zijn ook het stucplafond en de oude
Engelse straatlampen op rij aan de wand.
Het gezicht van De Courant vormen de
bedrijfsleiders Dennis Siebers (36) en
Matthias Buitelaar (33). Na een jarenlange
ervaring in de Zutphense horeca stralen
beiden uit dat ze zin hebben nu een eigen
toko te runnen: De Courant. De tijd dat
'de krant' er een rol speelde, maakten
ze niet bewust mee. Daarover horen ze
verhalen aan van oudere Zutphenaren,
die vertellen hoe ze zich iedere zondag
naar de krantenzuil spoedden om de
voetbaluitslagen te lezen. Dat waren
inderdaad 'Andere Tijden'.
Mieke Kleinleugenmors
