M
Na den
brand
de muziek met noten 'gestoken' wordt. In Kampen kan je nog
zo'n speeltrommel bewonderen. Haagen is blij met de nieuwe
computer, die hem meer mogelijkheden biedt. Dat dankt hij
aan de blikseminslag die de vorige computer een paar maanden
geleden lam legde. Met of zonder computer blijft het carillon
en de klokken in de toren een belangrijk erfgoed en een unieke
traditie van Nederlandse oorsprong. Op 25 augustus kreeg de
beiaardcultuur in Nederland officieel de titel van Immaterieel
Cultureel Erfgoed. Dat gebeurde met de ondertekening van een
officiële akte in het Museum Speelklok in Utrecht. "Eigenlijk zou
het carillon wel de status van Unesco werelderfgoed verdienen,"
vindt Haagen. "Het carillon van de Zutphense Wijnhuistoren
geldt met haar klokken van de gebroeders Hemony als het
startpunt van de beiaardcultuur in de Gouden Eeuw. Nog een
van die oorspronkelijke klokken hangt in de toren. Bij een brand
in 1920 gingen de overige klokken verloren. De Hemonyklok
is nu de grootste klok die in de Wijnhuistoren hangt en ook
nog te horen als slagklok op het hele uur. Haagen wijst op
de verschillen in de klokken en voor al op de nieuwe ronde
klepels, die het geluid sterk hebben verbeterd. Hij wijst ook op
de klok die het meest recent is toegevoegd. Het is een klok, die
gold als afscheidscadeau voor Kees Luesink toen hij in 2008
burgemeester werd in Doesburg en afscheid nam als wethouder.
De klok heeft een speciale randtekst meegekregen: Ik eer Kees
Luesink wethouder van 1998-2008, zijn liefde voor de stad klinkt
tot in lengte van dagen.
BElAARblERS WIJNHUISTOREN
Arend van Benthem
Theodorus van Benthem
Cornells van Neck
Wilhelmus Vermeer
Jacob of Louis Pleuris
Hubert Ramp
(in 1714 Michiel Willems hulpbeiaardier)
Johannes Casparus Theodorus Groneman
Johan Ludwig Groneman
Pieter Albertus van Hagen
Johan Ludwig Groneman
Johannes Boss
Johan Ludwig Groneman
Jacob Prins
Marius A. Brandts Buys Sr.
MariusA. Brandts Buys Jr.
Ferdinand GA. Engelsma
Cornelis Bute
Cees Roelofs
Jules Jaeger
Roel Smit
Gert Oldenbeuving
Frans Haagen
Na de brand in 1920 goot de Engelse klokkengieter John Taylor
een nieuw carillon. Die klokken werden bij de klokkenvordering
in 1943 door de Duitse bezetter geroofd en tien jaar lang moest
Zutphen het zonder carillon doen. Pas in 1953 klonk er weer
een carillon in de stad. In opdracht van de gemeente Zutphen
werd er door klokkengieter Van Bergen uit Heiligerlee nieuw
klokkenspel van 47 klokken gemaakt. Twintig jaar later was het
tijd voor grondige restauratie en na de actie 'Een ton voor het
Wijnhuiscarillon' was het bedrag er binnen enkele maanden
dankzij giften van burgers en bedrijven. Koninklijke Eijsbouts,
Klokkengieterij uit Asten, verving twintig slecht klinkende
klokken door nieuwe. De laatste klok met (es toon) was niet
alleen een eerbetoon aan een geliefde wethouder en Zutphenees,
die vorig jaar veel te vroeg overleed, het is ook een muzikale
verrijking waardoor het carillon nog mooier zijn liefde voor
Zutphen bezingt
Agnes van Brussel
Zutphensepracht.nl 55
