Kachels
Oude verftechnieken
bewoond. Het huis voldeed aan de
genoemde eisen en de koop werd gesloten.
Dat was in 1982, 33 jaar geleden.
Kenmerkend voor de huizen in De Hoven
zijn de onverwacht grote tuinen achter
het huis. Niet voor niets heet deze wijk
De Hoven. Er woonden van oudsher
boeren en tuinders en die lieten grote
tuinen achter, ideaal voor de particuliere
tuinliefoebbers, die er later neer streken.
Jan en Marijke gingen niet meteen aan
de slag in hun nieuwe huis. Ze wilden
graag naar Zuid Amerika en dat beviel zo
goed dat ze er ruim anderhalf jaar bleven.
Intussen verhuurden ze de tweede woning
aan een vriendin.
Bij terugkomst waren beide
huurders vertrokken en begon het
verbouwingsavontuur. Het huis was
donker en Jan bracht op verschillende
manieren licht naar binnen. Het meest
opvallende voorbeeld daarvan is een
soort vitrine raam met kleine ruitjes, die
hij bouwde naar het voorbeeld van een
voormalig snoepwinkeltje in Bronkhorst.
Daarmee kreeg de woonkeuken een
ander aanzien. Wandelend door het
huis val je van de ene verrassing in de
andere. Doordat het voor- en achterhuis
vroeger aparte woningen waren, bevat de
benedenverdieping veel kamers, met ieder
een eigen karakter. Jan en Marijke hebben
een werkkamer met hoge boekenkasten,
die in verbinding staat met een tweede
werkkamer. Er tussen zitten suitedeuren
die ervoor de aankoop uit waren gehaald
en nu weer in ere hersteld. Ze stonden nog
op de zolder. Er zijn in heel veel kamers
schoorstenen met mooie kachels, zowel
hout- als gasgestookt. Beiden zijn dol op
kachels en houden ook van een aangenaam
warm klimaat in huis. Historisch gezien
is de kelder onder het oudere voorhuis
het meest bijzonder. Die dateert volgens
de bouwhistorische inventarisatie van
2011 van vóór 1823 en heeft een gedrukt
bakstenen tongewelf en een plavuizen
vloer.
Er zijn veel oude elementen in het huis
behouden gebleven, zoals de paneeldeuren
naar de kamers in het voorhuis en naar
de kelder en de grenen balken in het
