Poseren voor Sjollema
Het probleem om een goede locatie voor een museum
te vinden is nu weer net zo actueel als 44 jaar geleden
Het was toen ook geen gemakkelijke opdracht om de
kunstcollectie van de Stichting Henriette Antoinette
onder te brengen en er gingen heel wat vergaderingen
overheen voordat er een houdbaar besluit was.
Beduusd
c JMïl</e n ui n
(ftMii/n
Op 14 september 1971 vond het eerste oriënterende gesprek
plaats tussen burgemeester Roeters van Lennep, mevrouw
Doornink- Hoogenraad, museumdirecteur en de heer van den
Bergh, penningmeester van de Stichting Henriette Antoinette.
Henriette Polak had 3,5 ton aan deze stichting beschikbaar
gesteld om een hoogwaardige collectie moderne kunst samen te
stellen en passende huisvesting van de collectie te regelen. Bijna
vier jaar later, op de eerste zomerdag van 1975, gingen de deuren
open van het museum op de Zaadmarkt in het statige pand De
Wildeman. Het was bijzonder verdrietig dat Henriette Polak de
opening in haar geboortestad niet meer mee mocht maken. Ze
overleed volkomen onverwacht op 12 april 1974.
Het pand De Wildeman was niet de eerste keuze van de
gemeente. Het Hof van Flodorf in de Halterstraat was
aanvankelijk in beeld. Maar het werd De Wildeman, omdat
het pand meer te bieden had. Aan de achterzijde was het
verbonden met een middeleeuws pakhuis en tussen de panden
zat een schuilkapel, die in 1628 was gemaakt voor het houden
van katholieke erediensten. Het pakhuis was in bezit van de
Stichting Wijnhuisfonds, die bereid was het te verkopen. De
Wildeman zelf was vroeger een herberg en wijnkoperij en was
aan het begin van de negentiende eeuw verbouwd tot woonhuis.
Hoe bijzonder het was dat een stad als Zutphen zo'n museum
in de schoot geworpen kreeg, blijkt wel uit krantenberichten
in het Algemeen Dagblad en NRC-handelsblad van juni 1975.
NRC schrijft: Zutphen is waarschijnlijk het enige Nederlandse
stadje van nog geen 30.000 inwoners dat een eigen museum van
hedendaagse kunst bezit. En in het Algemeen Dagblad: Het oude
stadje Zutphen is er een beetje beduusd van: Henriette Polak
Schwarz, legendarische beschermvrouwe van musici, filosofen en
talloze culturele verenigingen, heeft midden in het centrum aan de
stijlvolle statige Zaadmarkt een compleet museum vol twintigste-
eeuwse kunst neergezet.
Met veel bewondering praat conservator Lian Jeurissen
over Henriette Polak, die ondanks het leed van de tweede
wereldoorlog, waarin ze haar echtgenoot, een dochter, haar
moeder en zus verloor, haar leven na de oorlog oppakte. "Ze
was een sociaal bewogen vrouw die grote belangstelling had
