Een huis met balkon op de stadsmuur
rt
H
II II
ii ii m ii
's-Gravenhof 22
Als een 17e eeuwse Zutphenees vandaag de dag het 's-Gravenhof op kwam lopen, zou hij omvallen van
verbazing. "Dit kan Zutphen niet zijn," zou hij denken. "Waar zijn de gracht, de brug, de poort, de stadswal?
En dat grote huis op de hoek, wat doet dat hier? Als ik me goed herinner, stond hier een rijtje huizen."
Verstoppertje
Hij heeft gelijk. Op de plek waar nu het statige pand 's-Gravenhof
22 staat, bevonden zich ooit drie los staande huisjes. Met smalle
gangetjes ertussen, zodat de bewoners via een achterom hun huis
in konden. Achter de huisjes liep een straatje en daar weer achter
stond de stadsmuur. Toen de bewoners eind 16e eeuw vonden
dat het straatje wel erg veel ruimte opslokte, trokken ze het bij
de huizen. Prins Maurits gedoogde die annexatie. Al bedong hij
wel, nu de huizen pal tegen de stadswal aan kwamen te staan, dat
de garnizoenssoldaten een vrije doorloop op de stadswal hielden.
Tussen de verschillende zolders zaten verbindingsdeuren, en
vanaf de stadswal naar de zolders kwamen deuren waardoor de
soldaten bij dreigend gevaar de huizen in konden vluchten. Nu
de stadsmuur hun achtermuur was geworden, zagen de bewoners
nog meer mogelijkheden om hun huis te vergroten - ze hakten
bedsteden uit de muur. Anno 2015 is het bijna niet voor te stellen
dat achter het indrukwekkende witte front van 's-Gravenhof 22
een wirwar van huisjes en tuintjes heeft gelegen. Hanna Scholte
(67) woont er al bijna 35 jaar, maar kent het pand al haar hele
leven. "Mijn opa en oma woonden hier, als kind kwam ik er
vaak. Toen het na hun dood leeg kwam te staan, ben ik er in 1980
antikraak gaan wonen. Tijdelijk, dacht ik, totdat het verkocht zou
zijn. Maar na een jaar was ik er zo aan gehecht geraakt, dat ik het
zelf heb gekocht. Het is een warm huis, het omarmt je en heeft een
prachtig uitzicht op het plein."
Hanna heeft zich verdiept in de historie van het huis. Hoe meer ze
te weten kwam, hoe beter ze begreep waar al die onverklaarbare
gangetjes, kamertjes, hokjes, overloopjes en deurtjes vandaan
kwamen, waar ze als kind zo fijn verstoppertje in had gespeeld.
"Die waren er omdat het eigenlijk drie woningen zijn, die in de
a g
