Kapel
Het is de privékapel in de woning, met
authentieke schilderingen op het plafond.
Het is volgens hem de hoofdattractie
van het pand, gebouwd in de 16e eeuw.
Zeer zeldzaam. De gewelfribben zijn
kruislings aangebracht en rusten op
natuurstenen consoles. Aan de wand hangt
een marmeren fonteintje, dat wellicht
vroeger als doopvont is gebruikt. "Dat is
een toevoeging", vertelt Gruben. "Het lijkt
origineel, maar is later aangebracht. Heel
knap werk."
Het is geen toeval dat er een kapel is in
de woning. In het boekje 'De Proostdij
te Zutphen' van M.M. Doornink-
Hoogenraad (Walburgreeks, 1975) staat
dat de Zutphense proosten van de St.
Walburg in kleine groepen in verschillende
huizen hebben gewoond in de ommuurde
omgeving van de kerk. Waar is niet
helemaal duidelijk, maar het is wel
zeker dat een aantal woningen aan de
Proosdijsteeg diende als het onderkomen
van de geestelijken. Aan het begin van
de 16-de eeuw nam de eerste proost - de
geestelijk leider van de kerk - samen
met een aantal kanunniken zijn intrek in
enkele huizen. Lang heeft de kerkelijke
bewoning niet geduurd. De laatste proost
overleed in 1625, waarna de proosdij
diende als woning voor stadsbestuurders,
adel en andere voorname lieden. De
tegenwoordige huisnummers 1, 3 en 5, 7,
9 waren ooit drie afzonderlijke gebouwen.
In de loop der eeuwen kwamen er