De veelzijdigheid van het Oude Convent
Subsidiepotjes
Waar in de 13e eeuw 'geestelijke juffers'stoffen weefden, huist
nu een winkel met prachtige gordijnstoffen, Le Rideau genaamd.
Het pand heeft een bijzondere geschiedenis, die de eigenaren
graag levend houden.
Is het een kerk, een woning, of allebei? Menigeen die weieens
voor het Oude Convent op Oudewand 39 heeft gestaan, zal
zich dat hebben afgevraagd. De toren en boogvormige glas-in-
loodramen doen denken aan een kerkgebouw, maar waarom
schurkt er dan een gewoon huis tegenaan?
Het intrigerende pand is eigendom van Libbe en Corine van
Dijk. Zij kochten het in 1984 omdat ze een ruimte nodig hadden
voor de tweedehands spullen waarin ze handelden. "Libby's
Dump noemde ik het", vertelt Van Dijk. "Mijn handel stond er
in, antiek en tweedehands, ik verkocht alles wat los en vast zit.
We woonden er zelf niet, maar we zijn wel meteen begonnen met
opknappen." Dat was nodig ook, want van 1959 tot 1975 had er
een meubelfabriekje in gezeten en daarna had het negen jaar leeg
gestaan. Er waren veel vieze hokjes en heel veel deuren, herinnert
Van Dijk zich.
Op de bovenverdieping wilde hij drie appartementen bouwen
om te verhuren. "Dat was mijn plan, klaar, that's it, de rest kon ik
niet betalen. Ik had een afbeelding uit 1800 en daarop was te zien
dat er aan de voorkant drie dakkapellen hadden gezeten, die later
zijn dichtgemetseld. En dus heb ik een tekening ingediend voor
drie dakkapellen voor en drie achter. De welstandscommissie
keurde het goed, maar de monumentencommissie niet. Drie
dakkapellen vonden ze er een te veel, het moesten er twee
worden. En aan de achterkant moest het simpeler en strakker.
Toen ik vroeg wat ze daarmee bedoelden, zeiden ze: 'Vlakke
beglazing'. Vlakke beglazing, dat zijn Velux dakramen!"
Van Dijk wist niet wat hij hoorde. "Ik was perplex en heb
architect Friso Woudstra om hulp gevraagd. Friso maakte een
schetsontwerp voor een spits dak dat drie meter hoger was,
met een paar Veluxramen erin. Ik vond het helemaal niks,
maar ja, ik wou verder met die appartementen. Het voordeel
van dat hoge dak was wel dat er een penthouse in paste. De
monumentencommissie vond het een prachtig plan, maar deze
keer was het de welstandscommissie die het afkeurde. Dat ging
zo een tijdje door, totdat het uiteindelijk toch nog goed kwam.
En wat bleek? Van alle plannen die ik 2,5 jaar lang had ingediend
werd het tweede goedgekeurd!"
Van Dijk vroeg aannemer Dijkhof uit Klarenbeek de
appartementen te bouwen. "De goten rondom wilde ik ook laten
vernieuwen, maar verder niet. En het dak eraf halen, dat wilde ik
al helemaal niet." De goten werden vernieuwd en ja, toen kwam
van het een het ander en werd toch ook het dak vernieuwd,
de glas-in-loodramen opnieuw opgemetseld, de achtermuur
gestucadoord, het voegwerk van de zijmuur vernieuwd en kwam
er nieuw straatwerk. Kortom, geheel tegen de planning in werd
het een totale restauratie. "Het afbikken van de achtermuur
heb ik zelf gedaan. Ik heb sowieso veel zelf gedaan, het geld dat
