op middeleeuwse penningen, maar ook op profane insignes. De meeste van deze Romeinse spintriae komen uit Italië, maar ook uit Engeland zijn voorbeelden bekend u. Daarnaast kennen we ook bordeelpenningen van na de middeleeuwen. Een ware hausse ontstaat in de 19e eeuw. Soms wordt op deze munten naast een portret van de vorst (bv. Napoleon III) de naam van een bordeel genoemd, soms ook alleen een seksuele handeling (die soms verdacht veel lijkt op de Romeinse weergaven). Ook in de huidige tijd worden deze penningen nog gebruikt, waarbij altijd de naam van het bordeel waar deze kunnen worden ingewisseld op de penning vermeld wordt. Dat laatste roept meteen de vraag op waarop de A aan de achterzijde betrekking heeft. Op de Romeinse en postmiddeleeuwse bordeelpenningen vinden we een bedrag en later ook de naam van het bordeel waar de penningen gebruikt konden worden. De enige middeleeuwse munt met een A was de albus ('witte'), die echter pas in het midden van de 14e eeuw werd geïntroduceerd. Een alternatieve, maar uiteraard zeer speculatieve verklaring zou kunnen zijn dat de A op de uitspanning slaat waar hij gebruikt kon worden: de Apenstert? Wanneer we nog verder gaan met speculeren zou je zelfs kunnen denken dat deze naam misschien op een "herberg"sloeg waar prostitutie plaats vond. Namen van herbergen vormden immers vaker de oorsprong van straatnamen. Als bordeelnaam zou Apenstert perfect zijn: de aap was het symbool bij uitstek van ongeremde lust en een stert (staart) zou, net als in het Duits ook penis kunnen betekenen 12 Er is echter ook een alternatieve verklaring voor dergelijke munten. Zo suggereert Gilchrist dat de munten misschien in een beurs gedragen zouden zijn als middel om onheil af te wenden 13. Het tweede object is een minder duidelijke aanwijzing: een opengewerkte rammelaar. Er is een aantal gangbare verklaringen voor de functie van dergelijke opengewerkte lood-tinnen objecten. De een is dat het hier gaat om een zgn. bisamappel: een bal die geurstoffen bevatte 14. De andere verklaring is dat het hier gaat om een rammelaar. Het is mogelijk dat dit soort rammelaars als kinderspeelgoed werden gebruikt15. Of een dergelijk fragiel object het lang zou uithouden in de handen van een dreumes kan men zich echter afvragen. Brian Spencer meldt dat ze exclusief in Engeland voorkomen 16. Uit Engeland zijn er ca. 30 _W 10 mm 5: Middeleeuwse penningen uit een "muntschat" van 14 exemplaren uit Salisbury, alle met vulva's of al dan niet vliegende palussen. Rechtsonder een exemplaar uit Parijs. (Gilchrist 2012, Forgéais 1866). bekend. Er zijn echter ook exemplaren bekend uit Nederland en Duitsland 17 Bij sommige exemplaren is de steel nog aanwezig. Sommige exemplaren zouden een klein spiegeltje tegenover de steel hebben gehad. Als belletje erin zouden kokkelschelpen zijn gebruikt '8. Spencer schrijft ze een onheilafwerende werking toe. Als noise maker zouden ze het Boze op afstand houden. Of een zachte lood-tinnen rammelaar met schelpjes nou echt geschikt is om onheilafwerende noise mee te maken kan men zich echter afvragen. Een derde verklaring is dat ze gebruikt werden als pelgrimsbellen vanwege de schelpen als symbool van Sint Jacob. 7: Lood-tinnen opengewerkte rammelaar uit de Apenstert (13e eeuw). Ik zou hier graag een vierde mogelijke verklaring willen poneren. Het gebruik van schelpen als belletje mag opmerkelijk worden genoemd. Hebben deze schelpen wellicht een symbolische betekenis? Op 17e-eeuwse schilderijen verwijzen tweekleppige schelpen vaak naar seksualiteit (schaamlippen), en uit de middeleeuwen zelf kennen we insignes in de vorm van schelpen met daarin plastische afbeeldingen van seksuele handelingen of vulva's 19. We weten dat middeleeuwse prostituees verplicht bellen of rammelaars moesten dragen, om zo het verschil tussen "eerzame vrouwen" en prostituees duidelijk te maken20. 9; Middeleeuwse lood-tinnen insigne van schelp met vulva uit Amsterdam (Van Beuningen, Koldeweij Kicken 2001, 413). 6: Moderne bordeelpenning met bedrag ($10,-) en de naam van het bordeel waar deze gebruikt kan worden. 8: Replica van een middeleeuwse lood-tinnen rammelaar met daarin een schelp en een bordeelpenning (Gaukler Medieval Wares, com, ©Mark Shier 2000-2014; Judy Harcus). 10: Lood-tinnen "sheela-na-gig"-insigne uit de Apenstert (13e eeuw). 47

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphense Pracht (vanaf 2012) | 2014 | | pagina 45