■ttbll»
i
Gedachtenspinsels
over de Walburgiskerk
'~i
Column
fi
m r
V yfeS|
r
Tg&
--
-; «W
I'
Ij
\Rm
p
K*
s^' $$£3
fx
V 1
-1Ü i !- u
*!iiv
s®
Mijn vader gaf zwemles in een kerk in Leiden. Het kikkerbadje
bevond zich op het koor, waar eerder het altaar stond. In 1914 is
mijn vader in diezelfde kerk gedoopt. Het diepe bad met een hoge
en een lage veerplank besloeg het schip van de voormalige kerk. Ik
haalde er mijn diploma's A en B en herinner me het typisch holle
zwembadgeluid en de geur van chloor. Het was een heidens karwei
om na afloop je maillot aan te trekken in de kleine verkleedhokjes.
Ik woon al sinds 1978 niet meer in Leiden en het 'kerkzwembad', de
Overdekte genaamd, is afgebroken. Heel jammer, want het was een
schitterend voorbeeld van hergebruik van een kerkelijk monument
in een tijd dat er nog nauwelijks sprake was van leegloop van kerken.
Bij de discussie over de exploitatie van de Walburgiskerk, moest ik
opeens weer denken aan het kerkzwembad in Leiden. Een zwembad
in de Walburgiskerk? Nee dat zit er niet in. De Protestantse
Gemeenschap Zutphen wil graag de kerk blijven gebruiken voor
haar erediensten. Maar alleen in de zomer. In de winter gaat de PGZ
dan naar de andere modernere kerk met verwarming, de Wijngaard.
Omdat het te duur is om de Walburgiskerk te verwarmen. Dat
betekent voorlopig ook dat de schitterende kettingbibliotheek,De
Librije, die allang Unesco Werelderfgoed had moeten zijn, de hele
winter niet toegankelijk is. Te koud voor de gidsen en bezoekers.
Maar hoe deden ze dat dan vroeger? Waren de Zutphenaren in de
vorige vier eeuwen minder kouwelijk? Zijn wij te veel verwend met
centrale verwarming in huis en op het werk? Men overweegt om de
Walburgiskerk te verhuren voor congressen en grote concerten, net
als de Lebuïnus in Deventer. De Stichting Oude Gelderse kerken, die
de Walburgiskerk waarschijnlijk overneemt, wil graag een dekkende
exploitatie. Dat schijnt in de Lebuïnuskerk te lukken. Daar danste ik
een keer tijdens een groot feest op het koor van de kerk. Toch een
raar gevoel als je kerkelijk bent opgegroeid. Maar goed, we moeten
wel nadenken over ander gebruik van de Walburgiskerk.
Op de fiets of in de auto fantaseer ik over het gebruik van het
kerkgebouw. Onderweg krijg ik altijd de beste ideeën. Ik dacht na
over het koudeprobleem en de kerk. "Het vroor ooit in de Walburgis
tijdens de Kerstnachtdienst," vertelt Adriaan van Oosten, voorzitter
van de commissie die een rapport heeft opgesteld over de toekomst
van de Walburgiskerk. Bij een paar graden onder nul duurt een
Kerstnachtdienst lang. Zou het misschien een plek zijn voor een
ijsbaantje of een ijsbeeldententoonstelling? Jaren geleden was ik op
een ijsbeeldententoonstelling van Chinese kunstenaars in de Hortus
in Haren. De ruimte werd kunstmatig onder nul gehouden en je
kreeg tevoren een bodywarmer te leen.
Voor het artikel over de Librije in dit blad, ging ik in de
Walburgiskerk op zoek naar het graf van kerkmeester Conrad
Slindewater, een van de twee oprichters van de Librije in 1564. Dat
bracht me op een idee. Waarom maken we het niet mogelijk om een
nieuw graf te huren in de vloer van de kerk? Er is nog plek genoeg,
zeker als het gaat om kleine stukjes vloer, waar een urn in kan en
waar dan bovenop en mooie tegel komt met naam, geboorte- en
sterfdatum en nog een persoonlijke boodschap als je dat zou willen.
Het lijkt me een mooie plek om begraven te worden, dus het mag
best wat kosten. Zou het genoeg kunnen opbrengen om de kerk ook
's winters open te stellen? Met verwarming of gewoon een lekkere
dikke bodywarmer?
Agnes van Brussel, Hoofdredacteur Zutphense Pracht
J H4M
V
A
VU
•lil
