Die Schuyt en twee concurrerende veermannen
"Ooit waren dit twee huizen, waarin twee veermannen naast elkaar
woonden. In de veertiende eeuw was er maar één veerpont, die
passagiers naar de overkant van de IJssel bracht. In de archieven vind
je Derk des Veeren als bewoner in 1396. Later toen de loop van de
IJssel veranderde, kwam er een veerpont bij: De Bollekensveer. De
eerste veerman moest toen genoegen nemen met het overzetten van
melkmeisjes naar de boerderijen op Helbergen. De Bollekensveer nam
de belangrijkste verkeersstroom over en werd de officiële veer naar het
zuiden." Harry van Braak heeft zich goed verdiept in de geschiedenis
en de voorgaande bewoners van het bijzondere huis aan het
's Gravenhof. Hij kocht het met zijn vrouw Alice de Ruiter in 1996.
Ze waren direct verliefd bij de aanblik van het rijksmonument. Zij zag
aanvankelijk alleen de voorkant. "Ik was bang dat ze zou schrikken als
ze het van binnen zag," aldus Harry. "De eerste keer dat ik er binnen
kwam, dacht ik dat ik dronken was. Geen enkele vloer liep recht. Het
was een chaos. Op de tweede verdieping zat nog een oude poepdoos
en de schuur lag vol eierkolen voor de kolenkachel. Er moest heel veel
gebeuren. Tijdens de verbouwing raakte ik in paniek, omdat ik zag dat
een grote moederbalk geen enkel houvast meer leek te hebben. Daar
zijn toen snel stempels onder gezet. Na de eerste blik op het scheve
dak uit 1609 had ik ook wel even twijfels, nu vind ik dat dak van
vierhonderd jaar oud juist een van de charmes van het huis. Na een
ingrijpende restauratie door aannemer Christiaans konden we er in
1998 gaan wonen en al snel rijpte het plan om een B&B te beginnen."
De verbouwing was niet eenvoudig, want in een Rijksmonument
moet je heel behoedzaam omgaan met de bouwhistorie. Het huis
is verbonden met de oude stadsmuur. Een stuk ervan is in de tuin
goed te zien. Je ziet nog de oude kantelen van de muur en een rond
poortje dat omstreeks 1600, toen de stadsmuur geen verdedigingswal
meer was, is dichtgemetseld. In 1842 heeft er in het huis een grote
verbouwing plaats gevonden. De gevel werd aangepast tot de huidige
vorm met de grote ramen en fraaie vensterbanken binnen. Boven zijn
er in die tijd zogenaamde meidenkamertjes getimmerd. Je vindt de
datum en naam van de timmerman nog op de balken.
Serre
Het is prettig toeven aan tafel in de serre, die werd aangebouwd in
'98. "Het was nog best lastig om daar vergunning voor te krijgen,"
vertelt Harry. We wilden een houten serre als verbinding tussen
tuinhuis en huis en glas in lood in de bovenramen, maar dat paste
eigenlijk niet bij de historie van het huis. Dat gaf wat discussie met de
Monumentencommissie, maar tenslotte mocht het. Het domein van
de B&B begint op de eerste etage met een grote ontbijtkamer, die de
naam Bollekensveer kreeg. "Daar serveerde ik altijd het ontbijt,"vertelt
Harry met enige weemoed. Het besluit om te stoppen met deze B&B
is nog vers en de positieve ervaring overheerst. Alice memoreert
toch maar even dat de zakelijke gasten vaak al om zeven uur wilden
ontbijten. "En we waren wel erg gebonden." In de Bollekenskamer
vond in 1998 de start van Hanzelogies plaats en tijdens het festival
Gast in Zutphen was er een concert. De inrichting van deze kamer is
bijzonder, net als de overige kamers in huis. Twintig jaar verzamelen
van antiek en curiosa is daaraan vooraf gegaan. Opvallend is de
combinatie van wat strakkere jongere meubels met antiek en oud.
De kamers hebben allemaal een eigen fraaie badkamer, weliswaar
niet direct verbonden met de eigen kamer, omdat dat in de meeste
monumenten niet wordt toegestaan.
De oude deuren zijn geschilderd in een zalmkleur en op de deur
van de Walburgiskamer staat een gedicht van Ida Gerhardt. Zelf
geschilderd in een keurig handschrift door de heer des huizes. De
zolderverdieping, de Paltskamer genaamd, is heel verrassend met
veel bouwsporen. Er is nog een oude schoorsteen een stukje van de
weergang van de stadsmuur. Hier kon je lopen op de stadsmuur.
Een plan om er een loggia op te bouwen stuitte helaas op de hoge
kosten. Een oude vlaggenstok van een flinke lengte ligt over de
middenbalk en kan zo uit het raam voor Koningsdag. Ook hier zijn
weer veel zolderbalken voorzien van telmerken. Het is voor Zutphen
en haar bezoekers jammer dat Harry en Alice kort geleden besloten
om te stoppen. Het waren dertien mooie jaren, maar nu vinden ze
het tijd worden voor meer vrijheid. Harry blijft stadsgids en brengt
graag zijn historische kennis over op bezoekers. En wellicht zullen
de fraaie gastenverblijven nog wel eens gebruikt worden voor een
huisconcert of een besloten bijeenkomst. Voorlopig willen Harry en
Alice even genieten van hun vrijheid. Maar wie twijfelt om een B&B
te beginnen krijgt van het echtpaar alleen maar aanmoediging. "In al
die jaren hebben we één wanbetaler gehad. Verder alleen maar aardige
mensen."
's Gravenhof 20 www.dieschuyt.nl
35
