o
het authentieke monument uit 1910. Drie kinderen kreeg hij,
waarvan er één tot zijn verdriet op zevenjarige leeftijd overleed.
Inmiddels zijn de andere twee kinderen uit huis en heeft hij
de jongenskamer van zijn zoon op zolder ook beschikbaar om
zijn maquettes op te stellen. Vele uren per dag brengt hij door
aan zijn tekentafel en zijn werkbank. Langzaam maar zeker
komt daar een droom van een middeleeuwse stad tot stand. Hij
maakt de stad in opdracht van een nieuw militair museum in
Soesterberg.
Speciaal voor dit interview maakte hij van alle losse onderdelen
de beoogde opstelling. Twee houten trappen op en daar staat
de bijna complete stad op het bed van zijn zoon. “Het is een
reconstructie op schaal 1:300 van een stad aan het begin van
de 14e eeuw,” legt hij uit. Met al zijn ervaring en op basis van
veel literatuur is hij tot dit bouwkundig hoogstandje in staat.
“Het is een denkbeeldige stad, maar als je goed kijkt zie je het
Broederenklooster, de Berkelpoort, de Kruittoren, maar er
zitten ook stukjes Utrecht, Deventer en Arnhem in.” Je kunt
er uren naar kijken, want vooral de details zijn bijzonder. De
kleuren van de huizen, de verschillende daken, de waterpartijen
in glanzend zwart vanwege de lichtreflectie en de levensechte
grasveldjes. “Hoe ik die groene veldjes maak? Twee lagen
grijze grondverf, waarvan ik de laatste niet laat drogen. In de
natte grondverf, strooi ik gezeefd zand, dat gebruikt wordt in
vogelkooien. De schelpen en steentjes zeef ik er dan uit met een
theezeefje. Deze laag moet goed drogen. Daarna haal ik met een
babyborstel voorzichtig het overtollige zand weg. Tenslotte kan
de kleur groen erop.”
VY i
I
I
I
