Van bouwvallig herenhuis naar statig monument Zutphen is voor Bert Geerlings en Jeanette van der Maten een aanlokkelijke woonplek. Bert, in het dagelijks leven IT-'er, is het forenzen beu en wil graag dichter bij zijn werk in Apeldoorn wonen. Jeannette is, met haar eigen bureau als trainer/adviseur schriftelijke communicatie, niet gebonden aan een woonlocatie, maar zit graag dichtbij een station. In 2006 verhuizen ze vanuit Nijmegen naar Zutphen. Als liefhebbers van historische huizen en Jugendstil gaat hun interesse uit naar het monumentale pand aan de Martinetsingel 11. Dat er veel potentiële kopers afhaken nadat ze het leegstaande pand uit 1898 hebben bekeken, kunnen Bert en Jeannette goed begrijpen. Er is een vooruitziende blik voor nodig om een handtekening onder de koopakte van dit monument te durven zetten. Het huis is zo’n 1100 m3 groot, staat al geruime tijd leeg en lijdt aan zwaar achterstallig onderhoud, aan verzakking en verrotting. Bovendien is het huis na de Tweede Wereldoorlog in twee afzonderlijke wooneenheden opgedeeld. Een dikke muur in de hal en twee afzonderlijke toegangsdeuren fungeren als scheidingswand. Terug naar originele staat Daarmee begint een monsterklus om het huis weer in de originele staat terug te brengen. Als de bouw- en monumentenvergunning binnen zijn, kunnen de aannemer en installateur aan het werk met praktische klussen. De riolering moet vernieuwd en verlegd worden, want die eindigt op dat moment nog in een beerput achter in de tuin. De waterleidingen zijn nog van lood, er is lekkage en de elektriciteit .nou ja. Tot overmaat van ramp stroomt bij hevige regenval het water onder de tuindeuren van de serre door naar binnen. Dat verklaart de verrotte vloerpanelen en de verrotte steunbalken in de kelder daaronder. Bert moet de tuin afgraven voor een betere afwatering. Het is niet gek dat hij in de eerste twee jaar na de overdracht zijn Vooruitziende blik Bert is gezegend met een enorme dosis bouwvakkervisie. Met zijn ogen op een kiertje kan hij na de eerste bezichtiging het eindresultaat al voor zich zien. De echte beleving komt als ze samen een nachtje in het lege huis doorbrengen. „We wilden het huis aanvoelen en de geluiden van de nacht horen”, vertelt Jeannette. „De verkoper trok wel even zijn wenkbrauwen op toen we hem vroegen of dat mocht. Het nachtje slapen bevalt. Ze zien zo ook beter dat er nog veel authentieke elementen bewaard zijn gebleven. De ornamenten aan het plafond bijvoorbeeld, de marmeren schouwen en de vloertegels in de keuken. Als ze de volgende dag een rondje door het huis van de buren op nummer 9 maken, zien ze hoe het huis er waarschijnlijk van origine moet hebben uitgezien. Ook de imposante Drogenapstoren, die bijna in hun achtertuin staat, maakt veel indruk. Bert en Jeannette voelen een enorme drive om hun plan door te zetten. In juli 2006 tekenen ze de koopakte. 14 lI

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphense Pracht (vanaf 2012) | 2013 | | pagina 14