Het goed bestede legaat van David Evekink
(1834 - 1871)
Tadamasingel 106, een keurig
bewaarde woning
Een charmant huis met historie
woon hier sinds '76 met een paar jaar tussenpoze. Altijd als ik
de IJssel over kom voel ik me weer thuis." Het is prettig toeven
aan de tafel bij het raam met uitzicht op de kleine tuin. Het is
er nog kaal maar straks komt daar een Engels tuintje met grote
geurende rozen. Nu kijkt ze uit op de voordeur van de tweede rij
David Evekinkhuizen. De kamer met open keuken is behoorlijk
groot en heeft nog de oorspronkelijke schouw, kraalhouten
muren en brede plinten, die deels origineel zijn. Jammer is het,
dat de oude balken niet tevoorschijn gehaald konden worden
in de woonkamer. Het zou teveel energieverlies betekenen en
natuurlijk blijft het altijd schipperen tussen restauratiekosten
in relatie tot betaalbare huren. Heel graag zou Margot ook nog
een oude passende deur (207,5 hoog, 87,5 breed) willen plaatsen
in de woonkamer. Een tip voor bewoners van monumenten is
het bouwfragmenten depot in Valburg bij Nijmegen waar je
historisch bouwmaterialen kan vinden.
(www.monumentenwacht-gld.nl) Maar wie weet is er ook een
lezer die nog zo'n deur uit de vorige eeuw in de schuur heeft
staan.
door: Jeroen krijnen
Tadamasingel 106 maakt deel uit van een dubbele rij huisjes die
in 1896 door de eerste huurders kon worden betrokken. Wat
betreft ontwerp, grondplan en afwerking verschilden ze niet
wezenlijk van de eerste woningen uit 1873, blijkbaar voldeed het
ontwerp prima. Gedurende de jaren werden de woningen wel
groter uitgevoerd; de eerste huisjes uit 1873 hadden op de begane
grond nog een vloeroppervlak van 35 m2, in 1896 was dit gestegen
tot 44 m2.
Het gerenoveerde huis aan de Tadamasingel 106 is een voorbeeld
van goede monumentenzorg. Door behoud van typerende
elementen geeft de woning nog steeds een goed beeld van 'een
woning voor de arbeidende klasse' uit de periode rond 1900.
door: Agnes van Brussel
David Evekink zal vast niet gedacht hebben dat de
arbeidershuisjes, die hem voor ogen stonden, nog eens
monumenten zouden worden en dat we er ruim een eeuw later
met bewondering naar kijken. In het huisje op nummer 106
aan de Tadamasingel zijn nog veel mooie elementen uit de
bouwtijd rond 1900 te vinden. Zo heeft het nog de originele
houten toiletruimte met daarachter de oorspronkelijke houten
trap. Bewoonster Margot Foury is daar heel blij mee. Samen
met bouwhistoricus Jeroen Krijnen heeft zij zich sterk gemaakt
behoud van allerlei fraaie overblijfselen van vroeger tijden.
Lange tijd was de Tadamasingel geen beste buurt. Maar net als
steden in de Randstad kent Zutphen opkomende buurten, die
na renovatie en restauratie in trek zijn. De buurt sloot met de
gemeente een groenadoptie-overeenkomst en twee keer per jaar
houden de bewoners zelf het stukje openbaar groen op orde."
Margot is een lie&ebber van monumenten en stadhistorie
en is vanaf de oprichting in 1994, actief in de werkgroep
Bouwhistorie. Voorheen woonde ze met veel plezier in een
groot bovenhuis aan de Barlheze, gebouwd in 1643, maar
door gezondheidsproblemen viel het trappen lopen
haar zwaar en keek ze uit naar een alternatief
op de begane grond. "Ik ben dol op
Zutphen," vertelt ze. "Ik ben
weliswaar in Groenlo
geboren,
maar
De huisjes uit dat jaar zijn allemaal gebouwd met een zadeldak
evenwijdig aan de straat, waarbij het midden van elk rijtje is
verbijzonderd door middel van een verhoging van de gevel
en het naar voren springen van de gevellijn. De gevels zijn
zorgvuldig gemetseld in kruisverband en nog voorzien van oude
voegen, uitgevoerd in knipwerk. De vensters en deuren hebben
aan de bovenzijde gemetselde segmentbogen. Om de gevel een
extra accent te geven zijn ter hoogte van de onder- wissel- en
bovendorpels van de vensters zogenaamde speklagen aangebracht
met roodgekleurd voegwerk. Dit werd rond 1900 in Zutphen en
omstreken vaker gedaan, ook bij burgermanswoningen en villa's.
Eénmaal binnen bestaat de indeling uit een halletje met houten
toiletruimte en een gedraaide trap. Alle huisjes hebben onder
het halletje een kleine kelder met een gemetseld tongewelf,
toegankelijk via een deur onder de trap. Het plafond in het
halletje bestaat uit geschilderde, grenen balken die evenwijdig
aan de voorgevel liggen en op de hoeken zijn afgeschuind
met ertussen de geverfde vloerplanken in het zicht. Dit is een
gangbare oplossing voor een dergelijke ruimte in die dagen.
Oorspronkelijk kon men via een paneeldeur linksaf de voorkamer
Aan de Tadamasingel hebben de blokken uit 1896 in de gevels
segmentbogen en baksteenlagen ter hoogte van de onder-, boven-,
en wisseldorpels van de vensters met rood gekleurde voegen.
