Huis Borro m 8 partij was de heer Ruysch Lehman de Lehnfeld, een man, die nauwe relaties had met het Wijnhuisfonds, maar onder ogen moest zien dat Het Wijnhuisfonds Het Bornhof niet wilde kopen. Men vond deze monumenten los van Huis Borro nog te jong, immers gebouwd in 1880, toen nog geen honderd jaar oud en bovendien ontbraken ook voldoende middelen. Ruys Lehman richtte uiteindelijk de NV Stadsherstel op en zag door uitgifte van aandelen een kans om Het Bornhof als monument te behouden en te restaureren. De andere partij was een groep van kunstenaars, politiek geëngageerde Zutphenaren en buurt en clubhuiswerkers, die graag een cultureel centrum in Het Bornhof wilden. Deze partij, waar de latere wethouder Kees Luesink deel van uit maakte, organiseerde in de zomer van 1970 een bezetting, die de landelijke pers haalde. Kort daarop koos de gemeente voor het plan voor NV Stadsherstel. Voor de actievoerders was het een teleurstelling. Toen enige tijd later de jeugdsoos werd gesloten was dat voor Luesink een reden om in de politiek te gaan. Na de restauratie werd Het Bornhof een mooie rustige woonplek, midden in de stad met 49 comfortabele appartementen, waarvan Etienne en zijn vrouw er sinds 2009 een bewonen. Huis Borro is nu nog in gebruik als dienstencentrum, maar bezuinigingen bedreigen het voortbestaan. Daarmee zou het laatste restje zorgverlening uit Het Oude Bornhof verdwijnen. Zal Borro zich in zijn graf omdraaien? Chronologie Rond 1320: Kanunnik Borro, verbonden aan de St. Walburgiskerk koopt een groot huis tussen Zaadmarkt en de huidige Bornhovestraat. Hij richt (bij akte) een armenstichting op in zijn huis en het omringend hof. Er vindt uitdeling van voedsel plaats. In de akte bepaalt hij dat het beheer bij het stadbestuur moet blijven. 1344: Borro bouwt of verbouwt zijn huis tot het huidige huis Borro met unieke kapconstructie 1345: Borro overlijdt en laat zijn huis na aan de stichting. 1611: Oprichting Oude Mannen en Vrouwenhuis, bouw van een reeks huisjes en slaapzalen 1651: Nieuwe bewoners kunnen zich inkopen en laten opnemen voor minimaal 750 Caroli guldens. Ze worden kostkopers genoemd. 1723: Toegangspoort aan de Zaadmarkt gebouwd 1848: Huis met tuin en stal aan de Bernardsteeg, na aankoop, bij het Bornhof gevoegd 1874: Bornhof onder gemeente instellingen gebracht 1880: Aftraak van bestaande bebouwing behalve huize Borro en het huis aan de Bernardsteeg. Nieuwbouw van 50 woningen voor gehuwden en vier mannen en vrouwenzalen 1879: Poortbeelden vervangen 1960: Koninklijk Besluit maakt verkoop Bornhof mogelijk. Borro's wens opzij gezet. 1962: Verhuizing van Oude en Mannen en Vrouwenhuis naar de nieuwbouw aan de Hobbemakade. 1965 Bijstandwet treedt in werking. De gemeente besluit de bezittingen en het vermogen van het Bornhof te confisqueren 1962-69: Opvang van 300 repatrianten uit Indonesië 1969: De heer Ruysch Lehman de Lehnfeld onderzoekt mogelijkheden voor restauratie door NV constructie 1970: Aftraak overwogen door gemeentebestuur. Bezetting Bornhof uit protest. Gemeente kiest voor plan NV Stadsherstel 1976: Nieuwe bewoners trekken in het gerenoveerde Bornhof 1978: Opening door prinses Beatrix 1980: Restauratie voltooid. 47 appartementen gerealiseerd Tekst: Agnes van Brussel Foto huis van Borro: BOG Hans Hendriksen Archieffoto: Kees Etienne Boek: Het Oude Bornhof en omgeving, zeven eeuwen geschiedenis in Zutphen door Kees Etienne Het huis was in de veertiende eeuw al een uit bakstenen opgetrokken gebouw van twee verdiepingen, een kelder en een hoog dak met een grondoppervlakte van honderd vierkante meter. Het is een sporendak met een makelaarsspant. Op grond van jaarringenonderzoek is vastgesteld dat de kap uit 1343 stamt. Het is een bijzondere kap, ook omdat er nooit dakbeschot op werd aangebracht en je zo door de pannen naar de lucht kunt kijken. De topgevel is afgedekt door ezelsruggen en deze zijn voorzien van een pleisterlaag. Aan de rechterkant van het huis Borro heeft een pand gestaan met een doorgang naar het huis. Op een tekening van de restauratie in 1978 zijn de bouwsporen weergegeven van een drietal kruisvensters met een gemetselde middenstijl en kalf. De kelder onder het huis is vrij laag. Het zijn tongewelfde kelders met de as dwars op die van het huis. 23

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphense Pracht (vanaf 2012) | 2012 | | pagina 23