"Het huis moet tjokvol geweest zijn
bij hun overlijden, waardoor ze meer dan
de andere bewoners voor hen gingen
ieven. Bert Strijbos ging op zoek in het
archief in Arnhem en vond daar een
complete inboedelbeschrijving. In fijn
schuin handschrift staan de meubeis
opgesomd. Daaronder: '6 ledikanten,
met haar behangsels, 2 rustbanken,
een paviljoen (een soort hemelbed) 12
bedden, 13 peluwen, 30 hoofdkussens'.
Wie sliepen daar allemaal? Wat speelde
zich daar destijds af? Het huis moet tjokvol
geweest zijn. Dr. Wessel van Eijll was
jurist en had een uitgebreide bibliotheek,
waarvan de titels en schrijvers bekend
zijn. Waarschijnlijk was die bibliotheek
op dezelfde plek waar Melgert Spaander
nu zijn bibliotheek heeft met tal van
boeken over klokken en speeldozen, zijn
vakliteratuur en archief.
aan beide zijden hoge kamers. Links
van de gang betreedt je de grote lichte
werkplaats van Spaander, waar hij met
zijn medewerkers klokken restaureert. Via
een korte open trap kom je op een vide
ofwel de insteek, waar zich de bibliotheek
De blauwe kamer
Als je de hoge stoep betreedt en de
trekbel laat schallen door het grote huis,
kom je binnen door een lange gang met
bevindt. Sla je daar rechtsaf, dan kom je
op een bijzondere plek in het huis, die
de huidige bewoners ontdekten toen ze
een tussenwandje verwijderden. "Kijk,
daar zie je de stukjes Pruisisch blauw op
de balken."wijst Strijbos aan. "Dat zou
weleens de blauwe kamer kunnen zijn
geweest waar de inboedelbeschrijving
van het echtpaar Van Eijll gewag van
maakt. Via deze kamer kom je aan de
rechterzijde van het huis, waar zich op
de eerste verdieping het atelier van
schilder Strijbos bevindt. Hoe wonderlijk
lijkt het oude huis bij hun te passen. Hier
liggen de uitgeknepen olieverftubes bij
zijn schildersezel en schildert hij zijn
landschappen en een enkele keer een
stadsgezicht. Het is met de grote ramen
op het noorden, het ideale schildersatelier.
De oude muziek die hij draait geeft je nog
meer het gevoel dat je dit tafereel ook een
paar eeuwen terug had kunnen aantreffen.