Het huis vertelt je zijn verhalen
Over De Munt
"Hoe wonderlijk lijkt het
huis bij hun te passen
Wie de Rodetorenstraat in wandelt, verwacht niet op nummer 12 zo'n statig middeleeuws pand als De Munt tegen te komen.
Waar vroeger tegenover De Munt de tuinen van de voorname huizen op de markt waren, tref je nu de weinig romantische
keukens en opslagplekken van de horecagelegenheden op die markt. "Het is een juweel op een puinhoop," meent Melgert
Spaander, die met zijn echtgenoot Bert Strijbos sinds 2007 het oude Patriciërshuis bewoont.
De Munt
Vroeger was de Rodetorenstraat een
chique straat voor invloedrijke mensen,
die vaak belangrijke functies vervulden
in het stadsbestuur. Het huis is door
dendrochronologisch onderzoek precies te
dateren. Het hout van de kapconstructie is
in 1355 geveild. In het boekje 'De Munt en
De gouden Sterre' uit 1969 laat mevrouw
Doornink-Hoogenraad een vijftiental
families de revue passeren, die er van
1445 tot heden woonden. De schrijfster
baseert zich op gegevens uit historische
studies en boeken, die vooral de zakelijke
feiten van aan- en verkoop, schulden,
hypotheken huwelijken, geboorten en
overlijden weergeven. Die feiten laten
veel open en prikkelen de fantasie. Zeker
die van de beide huidige bewoners. De
eerste nacht dat ze de beschikking kregen
over het huis sliepen ze op een deken op
de vloer van het kale huis, om het huis te
ervaren. "Je hoeft alleen maar te luisteren
en het huis vertelt je zijn verhalen," vertelt
Strijbos. Beiden hebben veel gevoel
voor historie en kunst. Spaander is een
gerenommeerd restaurator van uurwerken
en speeldozen en komt daarom vaak in
oude landhuizen, musea en kastelen.
Strijbos is kunstschilder. "Het inrichten en
restaureren van dit huis is eigenlijk ook een
soort schilderen," zegt hij. Beide mannen
leven met de geschiedenis van het pand
en doen graag concessies ten aanzien van
het comfort omwille van de historie.
Ze trekken liever een warme trui aan,
dan dat ze het huis volzetten met lelijke
radiatoren. "Je beleeft de ruimte meer
als je ook de tocht toelaat". 's Avonds
kruipen ze bij de open haard in de
grote woonkamer/slaapkamer of bij de
houtkachel in de gezellige woonkeuken.
Daar aan tafel met een kop thee of een
glas wijn is het goed toeven onder de oude
lamp. ("Langs de straat gevonden, ècht
Amsterdamse school"). Een eikenhouten
vitrinekast siert de wand. "Die hebben we
in bruikleen gekregen van het museum
de Lakenhal in Leiden. Ze konden hem
daar niet meer kwijt." In de keuken staan
twee oude fornuizen naast elkaar met
daartussen een bijpassend smalle kachel.
"Ons kookeiland," lacht Strijbos.
Een achttiende-eeuwse boedelbeschrijving
De geschiedenis tikt letterlijk voorbij door
de tientallen klokken in het hele huis. "Dit
huis stamt weliswaar uit de middeleeuwen,"
vertellen de bewoners. "Maar dat betekent
niet dat je je bij de restauratie en inrichting
daarop moet concentreren. Elk tijdperk
heeft met zijn bewoners weer nieuwe
elementen gebracht, die de aandacht
verdienen. We zijn passanten net als al die
eerdere bewoners." Door het boekje van
mevrouw Doornink-Hoogenraad, die de
geschiedenis van het huis chronologisch
behandelt, kwamen ze op het idee om
zich te verdiepen in de achttiende eeuw.
Toen woonde er de familie Van Eijll,
een welgestelde adellijke katholieke
familie. Zij lieten iets heel tastbaars na
Naam
Adres
Eigenaar
Huurders
Bouwjaar
Architect
Restauratie
Huidige functie
Beschermd
De naam De Munt kreeg het huis omdat er vermoedelijk in de vijftiende eeuw gedurende enkele jaren
de stedelijke munt werd geslagen.
Rode Torenstraat 12
Stichting Wijhuisfonds
Melgert Spaan, restaurator uurwerken en speeldozen en Bert Strijbos, kunstschilder
1354
Onbekend
1961
Ateliers en woonruimte
Rijksmonument