Het huis vertelt je zijn verhalen Over De Munt "Hoe wonderlijk lijkt het huis bij hun te passen Wie de Rodetorenstraat in wandelt, verwacht niet op nummer 12 zo'n statig middeleeuws pand als De Munt tegen te komen. Waar vroeger tegenover De Munt de tuinen van de voorname huizen op de markt waren, tref je nu de weinig romantische keukens en opslagplekken van de horecagelegenheden op die markt. "Het is een juweel op een puinhoop," meent Melgert Spaander, die met zijn echtgenoot Bert Strijbos sinds 2007 het oude Patriciërshuis bewoont. De Munt Vroeger was de Rodetorenstraat een chique straat voor invloedrijke mensen, die vaak belangrijke functies vervulden in het stadsbestuur. Het huis is door dendrochronologisch onderzoek precies te dateren. Het hout van de kapconstructie is in 1355 geveild. In het boekje 'De Munt en De gouden Sterre' uit 1969 laat mevrouw Doornink-Hoogenraad een vijftiental families de revue passeren, die er van 1445 tot heden woonden. De schrijfster baseert zich op gegevens uit historische studies en boeken, die vooral de zakelijke feiten van aan- en verkoop, schulden, hypotheken huwelijken, geboorten en overlijden weergeven. Die feiten laten veel open en prikkelen de fantasie. Zeker die van de beide huidige bewoners. De eerste nacht dat ze de beschikking kregen over het huis sliepen ze op een deken op de vloer van het kale huis, om het huis te ervaren. "Je hoeft alleen maar te luisteren en het huis vertelt je zijn verhalen," vertelt Strijbos. Beiden hebben veel gevoel voor historie en kunst. Spaander is een gerenommeerd restaurator van uurwerken en speeldozen en komt daarom vaak in oude landhuizen, musea en kastelen. Strijbos is kunstschilder. "Het inrichten en restaureren van dit huis is eigenlijk ook een soort schilderen," zegt hij. Beide mannen leven met de geschiedenis van het pand en doen graag concessies ten aanzien van het comfort omwille van de historie. Ze trekken liever een warme trui aan, dan dat ze het huis volzetten met lelijke radiatoren. "Je beleeft de ruimte meer als je ook de tocht toelaat". 's Avonds kruipen ze bij de open haard in de grote woonkamer/slaapkamer of bij de houtkachel in de gezellige woonkeuken. Daar aan tafel met een kop thee of een glas wijn is het goed toeven onder de oude lamp. ("Langs de straat gevonden, ècht Amsterdamse school"). Een eikenhouten vitrinekast siert de wand. "Die hebben we in bruikleen gekregen van het museum de Lakenhal in Leiden. Ze konden hem daar niet meer kwijt." In de keuken staan twee oude fornuizen naast elkaar met daartussen een bijpassend smalle kachel. "Ons kookeiland," lacht Strijbos. Een achttiende-eeuwse boedelbeschrijving De geschiedenis tikt letterlijk voorbij door de tientallen klokken in het hele huis. "Dit huis stamt weliswaar uit de middeleeuwen," vertellen de bewoners. "Maar dat betekent niet dat je je bij de restauratie en inrichting daarop moet concentreren. Elk tijdperk heeft met zijn bewoners weer nieuwe elementen gebracht, die de aandacht verdienen. We zijn passanten net als al die eerdere bewoners." Door het boekje van mevrouw Doornink-Hoogenraad, die de geschiedenis van het huis chronologisch behandelt, kwamen ze op het idee om zich te verdiepen in de achttiende eeuw. Toen woonde er de familie Van Eijll, een welgestelde adellijke katholieke familie. Zij lieten iets heel tastbaars na Naam Adres Eigenaar Huurders Bouwjaar Architect Restauratie Huidige functie Beschermd De naam De Munt kreeg het huis omdat er vermoedelijk in de vijftiende eeuw gedurende enkele jaren de stedelijke munt werd geslagen. Rode Torenstraat 12 Stichting Wijhuisfonds Melgert Spaan, restaurator uurwerken en speeldozen en Bert Strijbos, kunstschilder 1354 Onbekend 1961 Ateliers en woonruimte Rijksmonument

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphense Pracht (vanaf 2012) | 2012 | | pagina 19