Van bouwvallig herenhuis naar statig monument
Zutphen is voor Bert Geerlings en Jeanette van der Maten een aanlokkelijke woonplek. Bert, in het dagelijks leven IT-'er, is het forenzen
beu en wil graag dichter bij zijn werk in Apeldoorn wonen. Jeannette is, met haar eigen bureau als trainer/adviseur schriftelijke
communicatie, niet gebonden aan een woonlocatie, maar zit graag dichtbij een station. In 2006 verhuizen ze vanuit Nijmegen naar
Zutphen.
Als liefhebbers van historische huizen en Jugendstil
gaat hun interesse uit naar het monumentale pand
aan de Martinetsingel 11. Dat er veel potentiële kopers
afhaken nadat ze het leegstaande pand uit 1898 hebben
bekeken, kunnen Bert en Jeannette goed begrijpen.
Er is een vooruitziende blik voor nodig om een
handtekening onder de koopakte van dit monument
te durven zetten. Het huis is zo’n 1100 m3 groot, staat
al geruime tijd leeg en lijdt aan zwaar achterstallig
onderhoud, aan verzakking en verrotting. Bovendien
is het huis na de Tweede Wereldoorlog in twee
afzonderlijke wooneenheden opgedeeld. Een dikke
muur in de hal en twee afzonderlijke toegangsdeuren
fungeren als scheidingswand.
Terug naar originele staat
Daarmee begint een monsterklus om het huis weer in
de originele staat terug te brengen. Als de bouw- en
monumentenvergunning binnen zijn, kunnen de
aannemer en installateur aan het werk met praktische
klussen. De riolering moet vernieuwd en verlegd
worden, want die eindigt op dat moment nog in een
beerput achter in de tuin. De waterleidingen zijn nog
van lood, er is lekkage en de elektriciteit .nou ja.
Tot overmaat van ramp stroomt bij hevige regenval
het water onder de tuindeuren van de serre door naar
binnen. Dat verklaart de verrotte vloerpanelen en de
verrotte steunbalken in de kelder daaronder. Bert moet
de tuin afgraven voor een betere afwatering. Het is niet
gek dat hij in de eerste twee jaar na de overdracht zijn
Vooruitziende blik
Bert is gezegend met een enorme dosis
bouwvakkervisie. Met zijn ogen op een kiertje kan
hij na de eerste bezichtiging het eindresultaat al voor
zich zien. De echte beleving komt als ze samen een
nachtje in het lege huis doorbrengen. „We wilden het
huis aanvoelen en de geluiden van de nacht horen”,
vertelt Jeannette. „De verkoper trok wel even zijn
wenkbrauwen op toen we hem vroegen of dat mocht.
Het nachtje slapen bevalt. Ze zien zo ook beter dat er
nog veel authentieke elementen bewaard zijn gebleven.
De ornamenten aan het plafond bijvoorbeeld, de
marmeren schouwen en de vloertegels in de keuken.
Als ze de volgende dag een rondje door het huis van
de buren op nummer 9 maken, zien ze hoe het huis
er waarschijnlijk van origine moet hebben uitgezien.
Ook de imposante Drogenapstoren, die bijna in hun
achtertuin staat, maakt veel indruk. Bert en Jeannette
voelen een enorme drive om hun plan door te zetten.
In juli 2006 tekenen ze de koopakte.
14
lI