Waar nu de haringkar staat stond vroeger op de Overwelving dit pand. Bijna niet meer voor te stellen hoe, door dit ene imposante gebouw de Turfstraat prachtig vloeiend doorliep in de Nieuwstad. Cornelis Turfstiaat Het kwam omdat mijn vrouw haar trein dreigde te missen. Om haar te helpen, stapte ik snel ongewassen en ongeschoren in de auto om haar op tijd af te leveren. Nu ik toch in de stad was, reed ik meteen maar even langs de Groenmarkt om mijn pak van de stomerij te halen. Uitgestapt zag ik ineens een bekend gezicht. Was dat niet architect Soeters, mijn idool? De schepper van eigentijdse kastelen bij Den Bosch en het Java-eiland in Amsterdam, de ruimteregisseur die speelt met bebouwingsdichtheden? Ik knikte. Hij knikte terug. Weer buitengekomen met mijn kleren, zag ik hem weer! Stinkend, met baard, sprak ik hem aan. 'Bent u soms de heer Soeters'. Het was Soeters. Ik uitte mijn bewondering voor zijn werk. De behoefte bezig te zijn met het oude Zutphen bleken we gemeen te hebben. We spraken af! Later onder de Wijnhuistoren en praatten we over schoonheid, over het spelen met bebouwingsdichtheden, de verspringende gevels van Camillo Sitte, de wijze van tekenen van Giambattista Nolli, de behoeften van het menselijk oog. En ook over zijn ouderwetse modernistische collega's (mijn woorden). Onze tijd van behoefte aan reflectie. 'Wie zijn we, waar komen we vandaan'. Natuurlijk zou Soeters graag eens wat doen in Zutphen. Ik had een troef en daagde hem uit om een hartveroverend ontwerp te maken op de plek van dat prachtige oude gebouw op de Overwelving, waar nu altijd de haringkar staat. Een brutaal gebouw mag wellicht, maar niet 'Fuck de context', foutje! Soeters was onder de indruk van deze mooie oude ansicht van het pand. Wat zou het mooi zijn als hij met een prachtig postmo derne schepping de oude en de Nieuw(e)stad weer zou verbinden! Hij beloofde me daar 's naar te kijken. Maar Soeters heeft moet later gedacht hebben: moeilijk, gemeente Zutphen, Khandekar en de projectontwikkelaars hebben andere ideeën. Weg moet het oude Dullaertpand. Alles nieuw en modernistisch! De haringkar van Hendriks mag op zijn plek blijven; die is voor onze Zutphenbeleving bijna net zo belangrijk. Toch? 10

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphen MoNUmentaal (2000-2012) | 2010 | | pagina 10