Fuck-the-context Cornelis 12 Jeugdgevangenisterrein Leesten in de vroege middeleeuwen: het oude reliëf met daarop aangegeven plattegrond van de boerderij uit de de archeologische bekende vindplaatsen. late Bronstijd. Wessa en was in eigendom van de graven van Gelre. De buurschap Wessa bestond uit een hoog rivierduinencomplex in het zuide lijk deel van de wijk (in de volksmond 'De Hoge West' genoemd) en de lemige ovale kamp, genaamd 'De Vijf Morgen', waarop het jeugdgevangenisterrein ligt. De goederen van Wessa werden in 1321 en 1323 aan de stad verkocht. Op het terrein is een noord- zuidlopende forse greppel uit de 14e eeuw gevonden met een begeleidende rij palen die aan de daaropvolgende verkaveling toe te schrijven is. Deze kavellijn is op de kadastrale kaarten tot in de 20ste eeuw te zien. In 1799 werd aan de noord- en westzijde van het terrein de Linie van Wambuis aangelegd, een reeks van drie lunetten, bestaande uit wallen en een gracht. De westelijke lunette werd in 1881 vergraven tot omgrachting van de gevangenis. De gracht van de middelste lunette werd tussen 1925 en 1929 volgestort met huisafval van de gemeentereiniging. Op het deel grenzend aan de bronstijdsite werd de gracht aangesneden met huisafval uit 1928 (o.a. rijwielplaatjes en hondenpen ningen uit 1927). ...ja graag, ook in oud Zutphen! Weg met al die nepreconstructies, die stomme truttige balkroeden in moderne geisoleerde ramen. Flauwekul! Angst voor het nu! Echt hoor, we kunnen inmiddels kolossale prachtig grote ruiten maken. Maar luie archtitecten laten het detailleren over aan de timmerwerkplaats. Mooie schuiframen worden als het zo uitkomt zonder schroom uit verhouding 'gedrukt'. Bah! Weg met die walgelijk, bangconserva- tieve mislukte reconstructies! Het kan wel in Zutphen; kijk maar naar de hal van het Gemeentehuis. Dat beton, dat staal en glas in de hal lijkt niets te maken willen hebben met de oude gevels. Maar toch ...het resultaat is geweldig. Wat een schoonheid, die vormen van die noodzakelijke schanier- pinten van de staalconstructie op de halvloer! Het nieuwe beton doet niks af aan de gete kende onlogische oude muren. Het krachtige, jonge, eerlijke, zelfbewuste staal heeft respect voor de ervaren draagkracht van de oude muren; zij steunen er letterlijk op. Ontroerende disharmonie! Over zijn eiland geeft het toegang tot de oude stad. Kleurig, brutaal, eerlijk tegenover de 'wijze' oude gezapige omgeving, die daar natuurlijk ook altijd moet blijven. Kinderlijk onbevangen, die vrolijke onbekommerde speelsheid van dat gebouw! Daar wordt een mens blij van. Nog wat meer daarvan, ook in Zutphen graag. Met respect naast elkaar: het oude bekende en het nieuwe; Bekend en vreemd, naast elkaar. Net als wij de bewoners. Zeg maar anti-Wildersbouw. Bijvoorbeeld op de Overwelving. Na de oorlog meenden we dat daar de auto's doorheen moésten en de Nieuwstad werd pijnlijk afgehakt van de oude stad. Als een vreemde nu de Turfstraat uitloopt tot aan de Overwelving stopt hij daar teleurgesteld. Wijzelf zien het al bijna niet meer, maar vroeger zat de Turfstraat naadloos vast aan de Nieuwstad, met daaronder ergens het water van de Berkel. Maar die ruimte daar hoeft niet meer, weten we nu, na de evaluatie van het Verkeers circulatieplan. Herstel van de wond met nieuwbouw op de oude plek! De Nieuwstad weer vastlijmen aan de oude binnenstad met eigentijdse, eigenwijze, vrolijk sprankelende secondelijm-architectuur. Maar met respect voor onze lieve oude stad, netjes achter de oude rooilijnen s.v.p. Toch niet echt fuck-the-context. Het Groninger gemeentemuseum is ook zo'n jong speels gebouw midden in die bejaarde omgeving.

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Zutphen MoNUmentaal (2000-2012) | 2008 | | pagina 12