Verdwenen poorten en tore
U l
Wjlvg' r M
De afgelopen jaren zijn er in de bin
nenstad van Zutphen regelmatig stra
ten op de schop gegaan. Meestal ging
het om de vervanging van de riolen,
waarbij ook de bestrating werd ver
nieuwd. Tijdens het grondwerk in de
straten vond er een intensieve arche
ologische begeleiding plaats. Er valt
immers in een diepe rioolsleuf veel te
zien en te leren van de opbouw en de
ouderdom van de straten en andere
zaken die aan het licht komen.
0 Air, V?-
r
De Reinmakerstoren en
Blanckentoren
Door Michel Groothedde
-Hn1111H
Zo werden dikwijls oude straatniveaus van
houten stammetjes of veldkeien uit de 13e en
14e eeuw gevonden. Een van de meest tot de
verbeelding sprekende vondsten zijn de resten
van de Zutphense bakstenen stadsmuur uit
de Middeleeuwen. En omdat het vaak om
grondwerk in de middeleeuwse uitvalswegen
van de stad ging, werden regelmatig restan
ten van de stadspoorten en torens ontdekt.
1 v*
Sloop Blanckentoren en Reinmakerstoren,1854 Tek. coll. Stedelijke Musea Zutphen
Bij drie van dergelijke projecten is besloten
om de ligging van de poorten en torens in het
plaveisel van de nieuwe bestrating te visuali
seren door middel van een afwijkende kleur
straatsteen. De visualisatie werd bekroond
met het aanbrengen van drie hardstenen pla
ten van 80 x 80 cm waarop de geschiedenis
van het betreffende object is weergegeven,
voorzien van een afbeelding van het gebouw
Stadsmuur met Blanckentoren tijdens de opgraving in 1997
Foto Archeologie gemeente Zutphen
in de tijd dat het er nog stond. Deze tekst is
hieronder weergegeven.
(Isendoornstraat, in de bocht bij het
Daltoncollege)
Op deze plaats stond van ca. 1320 tot 1854
de Reinmakerstoren als onderdeel van de
stadsmuur van de Nieuwstad. Deze ommuring
kwam tot stand kort na de samenvoeging in
1312 van Zutphen en de Nieuwstad onder
één bestuur. In de halfronde toren woonde
na de middeleeuwen de stadsreinmaker, een
straatveger in stedelijke dienst. Onder de
school liggen de resten van de Blanckentoren.
Dit was de noordoostelijke hoektoren van de
ommuring. De toren was vierkant en leek op
de westelijke tegenhanger: de nog bestaande
Kruittoren. De Blanckentoren was hoger en
werd in de 1 5e eeuw wit gepleisterd, vandaar
de naam, en voorzien van een hoge spits.
Beide torens werden in 1854 gesloopt om
plaats te maken voor de cavaleriestallen van
de Isendoornkazerne. De Blanckentoren werd
in 1997 opgegraven en is onder de school
bewaard gebleven en aldaar in de vloer te
zien. De Reinmakerstoren werd in 1999 ont
dekt. De afbeelding op de steen in gebaseerd
op een prent die een anonieme tekenaar in
1854 maakte van de sloop van de torens (zie
2
