Straatliefde
'L>S
it _ijS
Toen ik in 1990 voor het eerst
door de Marspoortstraat de
Groenmarkt op liep, stond ik
even aan de grond genageld.
Een warme adembenemende
opwinding schoot naar mijn
hoofd: verliefd op een straat.
Was het de warme besloten
heid? Toch ook was er de
ruimte met die bocht achter
de Wijnhuistoren. Nieuwsgie
rig werd ik naar verderop, óm
de bocht. Hongerig naar meer
struikelde ik vooruit over de
basaltkoppen. De bestrating
dwong mij kalm aan te doen.
Bij het Ravenstraatje ergens
kwam ik opnieuw tot stilstand;
overweldigd door het decor van
de Zaadmarkt met op het eind
het machtige Bolwerk en de
Drogenapspits daarachter.
Hier wil ik nooit meer weg,
schoot het door mij heen! Pas
later kwam besef van echt en
mooi bedrog: de nepgotische
torenspits: maar ruim 100 jaar
oud. Maar de liefde bleef.
Bij de Korenbeurs ben ik toen
naar binnen geschoten; ik
dronk en kwam in een roes.
Die nacht sliep ik voor het eerst
met Zutphen in de Kloostertuin.
Zutphen mist een levend plein,
vindt het gemeentebestuur,
geloof ik. En daar zit wat in.
De markt is een raar soort
straat; een brede, kromme,
fantastische pleinstraat.
Het moet anders; weemoed
bekruipt mij. De Houtmarkt
wordt een uitgevlakt voetgan
gersdomein. Autoloze rust van
vroeger keert weer.
Weg kinderkopjes. Kunnen we
ze niet nog ergens bewaren of
hergebruiken in plaats van ze te
verpatsen? Is er niet ergens in
Zutphen zo'n plek die nog
onthaast moet worden?
Cornelis
Zutphen-Molmen taal
De bebouwing aan beide zijden van deze
hoofdwinkelstraat wordt vanouds geken
merkt door een compacte, voornamelijk
aaneengesloten bebouwing van redelijk forse
panden met sinds de negentiende eeuw een
winkelbestemming op de begane grond en
daarboven een woonfunctie. Het merendeel
van de panden in deze straat is in de Late
Middeleeuwen ontstaan en heeft tot ver in de
zeventiende eeuw een middeleeuws karakter
behouden. Aanvankelijk waren de panden
voorzien van een topgevel, maar vanaf de
Gevel Spittaalstraat 42
foto J.S. Krijnen - Gemeente Zutphen
De pui van Spittaalstraat 42,
Jugendstil-kader met Art-Deco
glas-in-lood
foto J.S. Krijnen - Gemeente Zutphen
achttiende eeuw werden deze gewijzigd in
een lijstgevel. Deze tendens zette zich vooral
in negentiende eeuw voort. Ook veel panden
in de Beukerstraat, waaronder nummer 20,
kreeg in die periode een lijstgevel. Rond 1900
deed de mode zijn intrede om winkelpuien
in de trant van de toen heersende stijlen te
vernieuwen. De winkelpui Beukerstraat 20
onderging - voor zover te achterhalen - zijn
eerste verbouwingen in 1919 in de toen karak
teristieke neoklassicistische bouwstijl. In 1935
werd die echter alweer vervangen door een
strakkere functionalistische stijl die vervolgens
in 1964 en 1978 weer aan de smaak van die
tijden werd aangepast. In 1985 vond een ver
andering plaats, waarbij een nieuwe winkelpui
voor de nummers 20 en 22 werd gemaakt: een
doorgaande pui (als het ware een groot 'gat'
met daarboven een zware luifel) die ononder
broken doorliep over beide panden. In 2003 is
deze pui vervangen door een nieuwe pui met
een eigentijdse uitstraling waarbij ter hoogte
van de begane grond individualisering van bei
de panden heeft plaatsgevonden. In navolging
van de visie betreffende winkelpuiharmonisatie
heeft zowel nummer 20 als 22 een eigen aan
zien gekregen: beide panden staan, zoals
dat in het jargon heet, weer 'met beide poten
op de grond'.
De vernieuwing is in duurzaam materiaal
uitgevoerd. Nummer 20 bevat de ingang tot
de schoenwinkel. Deze ingang bestaat uit een
11
