■*k H Velen vonden hun einde in Auschwitz, Sobibor of andere kampen. Weinigen lukte het in leven te blijven door onder te duiken of met de hulp van vervalste papieren. 10 Samuel, de zoon van Adolf Wijler en Malie Bamberg, kon de dagelijkse angsten en vernederingen, die hem het le ven in Lochem in oorlogstijd opleverden langzamerhand steeds minder aan en raakte op van de zenuwen. Om die reden werd hij in 1942 opgenomen in de psychiatrische instelling de Willem Arntz Hoeve in Den Dolder. Dat bleek geen goede beslissing te zijn geweest. Na de Duitse overval op ons land waren de leefomstandigheden voor de patiënten op de Willem Arntz Hoeve namelijk steeds slechter geworden. En het werd er nog erger, zeker voor de Joodse patiënten, toen in 1943 NSB'ers de leiding van de instelling in handen kregen. De nieuwe fanatieke nationaalsocialistische geneesheer-directeur gaf zonder aarzeling de namen van de Joodse patiënten door aan de Duitse autoriteiten. Als gevolg daar van werd o.a. Samuel Wijler in november 1943 op transport naar Westerbork gesteld. Vandaar ging hij op 25 januari 1944 door naar Auschwitz, waar hij op 28 januari 1944 om het leven werd gebracht. Malie Wijler en haar dochter Bettje doken onder in Tongeren bij Epe met de hulp van de familie Van Berkum uit de Kastanjelaan en van wijkverpleegster zuster Prager9. In Epe was een kleine verzetsgroep 'Het Drie manschap'10, dat gedurende de oorlog een honderdtal Joden aan een onderduikadres hielp. Ze verbleven daar bij gezinnen en in zomerhuisjes, die door het Driemanschap werden gehuurd. Bettje Wijler was 'open' ondergedoken11 bij de familie Kuijlenberg. Hij was het hoofd van de school in Ton geren. Bettje werkte er als huishoudelijke hulp. Het verzet had haar een vals identi teitsbewijs bezorgd, waardoor ze zich vrij in de omgeving kon bewegen12. Moeder Malie werd ondergebracht in een huis in het bos, samen met 22 andere Joden uit heel Nederland. Haar toekomstige schoon zoon Jozef Vomberg13 was daar ook bij. Hij hielp haar o.a. met het geven van haar insuline-injecties gedurende de tijd dat ze samen waren. Jozef werd in septem ber 1944 gearresteerd. De groep moest meerdere keren van schuilplaats veran deren. Maar niet alleen moeder en dochter *- y ■J Sam, iets uitvergroot deel van de foto hiernaast Boven: Moeder Malie Wijler-Bamberg met haar twee kinderen Bettje en Samuel voor hun huis aan de Paul Krugerstraat Links: Paulia Wijler-Vomberg met haar man Salomon Wijler. NO. Onderwerp BEPERKTE BEWEGINGS VRIJHEID VOOR JODEN- LOCHÉM,Juli 1941*. Aan geadresseerde. Naar aanleiding van de ambtelijke bekendmaking van den Rijkscommissaris in de pershran 4 Juni j.l. houdende ver bodsbepalingen voor Joden, uitgevaardigd op grond van veror dening No.20/1941, deel ik U mfefle dat de gemeente'Lochem is gerangschikt onder de plaatsen waar de bewegingsvrijheid der Jod$n Ingevolge gemelde bekendmaking sneciaal beperkt is. In verband daarmede draag ik U op er voor zorg te dragen dat aan de-ingangen van:- dttxaTlVn Villi l*g-ïhuhxggd- Uw hOtel, UwvggS&f TrrTgffgfrggjrgfftUw pension, Uatdcaaeectsttk, een goed leesbaar bord wordt aangebracht, met de woorden: VERBODEN VO'OB J 0 D EN. Deze medeöeelisg moet zijn aangebracht vóór 24 Juli a.s. Het Hbold der politie te Lochem,

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Land van Lochem | 2020 | | pagina 14