het Nederlandse echtpaar M.J. Van Doorn en H.J.W.
van Meerendonk. Beide ouders waren in Nederlands-
Indië werkzaam in het onderwijs. Tinus van Doorn
heeft er blijkbaar een plezierige jeugd doorgebracht.
Waarom zou hij anders het huisje in Barchem de naam
Pondok hebben gegeven. Tinus hield van de natuur
en die was er in de omgeving van zijn geboorteplaats
voldoende aanwezig. In 1914 ging het gezin naar
Nederland. Niet alleen om daar de verloftijd door
te brengen, maar ook om een onderdak te zoeken
voor de beide zonen. Ze werden ondergebracht in de
omgeving van Breda, eerst in een internaat en later in
een onderwijzersgezin. Zo hebben ze hun lagere en
middelbare schooltijd doorgebracht. In 1921 had de
drie jaar oudere broer Jan zijn HBS-tijd met goed ge
volg volbracht en verhuisde naar Den Haag om daar
te gaan studeren. Tinus sloot zijn HBS-tijd in 1924 met
goed gevolg af en ging bij zijn ouders in Oegstgeest
inwonen. Zij waren pas in datzelfde jaar uit Neder
lands Oost-Indië teruggekomen. Tinus wist eerst
nog niet goed of hij nu een biologiestudie zou gaan
volgen, of naar de Haagse Academie voor Beeldende
Kunsten zou gaan. Het werd de Haagse Academie.
Bij die keuze hebben waarschijnlijk zijn vader en zijn
tekenleraar aan de Bredase HBS, A. Wirtz, een rol ge
speeld. Zijn vader moet zelf een niet onverdienstelijk
schilder zijn geweest. En op de Bredase HBS bleek, dat
Tinus duidelijk talent had. A. Wirtz, zelf oud-student
van de Haagse Academie voor Beeldende Kunsten,
heeft Tinus zeker gestimuleerd. Uit zijn HBS-tijd stammen ook zijn eerste hout- en linosneden.
Tinus begon wel aan de opleiding aan de Kunstacademie, maar maakte deze niet af. Hij voelde zich er teveel
opgesloten en geremd in zijn kunstuitingen. Daarvoor was hij een te gevoelig mens, iemand die erg op vrijheid
en eigen keuzes was gesteld. Hij koos er voor om als zelfstandig kunstenaar aan de slag te gaan. Hierin werd hij
gesteund door zijn ouders. En als beeldend kunstenaar maakte hij ook snel naam. Maar doordat hij te weinig
zakenman was, wist hij niet voldoende financieel voordeel uit zijn naamsbekendheid te halen. Het gevolg was
dat hij voortdurend geldgebrek had. Alleen dank zij de financiële steun van zijn ouders kon hij het hoofd boven
water houden. En dat hebben ze een groot deel van zijn leven volgehouden. Pas rond 1935 stopten ze er mee.
Annie Vermeulen
Over Annie's leven is minder bekend, dan over dat van haar partner
Tinus. Gedurende hun samenleven ging voor de buitenwereld de
meeste aandacht uit naar Tinus. Hij was immers de kunstenaar.
Annie was in 1890 in Rotterdam geboren en daar opgegroeid. Over
haar opleidingen is niets bekend. In 1912 trouwde ze en verhuisde
ze met haar echtgenoot Antonius Gerardus Smits naar Boxtel. Hier
kregen ze twee zonen. Maar het huwelijk strandde. Annie verliet
haar man al weer in 1916 en vertrok naar Rotterdam. Het ziet er
naar uit, dat de beide jongens naar een internaat gingen. Annie
moest de kost voor zichzelf verdienen.
Een advertentie in De Maasbode laat zien, dat ze in die tijd werkte
als gediplomeerd lerares piano, solozang, ademgymnastiek en
hygiënisch spreken (stotteren en stamelen).
Tinus en Annie (Akkie)
Annie werd door Tinus Akkie genoemd. Deze naam staat ook
meerdere keren op werk van hem vermeld. Tinus leerde haar in
1928 kennen, wanneer en waar is niet bekend. Naast haar eerder
Dit zelfportret maakte Tinus in 1926.
Akkie in 1929 geschilderd door Tinus van Doorn.