9
Engels met hem te praten. Hij was als krijgsgevan
gene in Canada geweest en vond het leuk om na jaren
weer gebruik te maken van zijn Engels. Het wekte hier
en daar verbazing.
We bekeken de Rappbodentalsperre, een stuwdam in
de oostelijke Harz, en bezochten de Baumannshöhle,
een druipsteengrot. In Werningerode werd geluncht,
waarna we het Schloss bezochten, dat als “Feudal
Museum" was ingericht.
Daarna zouden we nog een roofridderburcht gaan
bekijken, maar daar kwamen we gelukkig niet verder
dan de “Gaststatte".
Afscheid
De zondagmorgen stond in het teken van afscheid
nemen. Maar eerst was er de Evangelische kerkdienst,
die begon om tien uur. De vier Lochemers, die op de
gemeente-avond waren geweest, zaten vooraan in de
kerk, totdat dominee Brochus aan zijn preek toe was.
Toen stonden wij op en liepen door het middenpad
de kerk uit, vriendelijk lachend naar alle kanten. Het
was ontroerend hoe de kerkgangers reageerden, van
verschillende kanten hoorde ik “Gott segene Euch".
Buiten de kerk namen we afscheid van de dominee
en zijn vrouw. Plotseling werd ik aangesproken door
een vrouw, die voorbij kwam. Ze zei, dat de Merce
des die bij de kerk stond daar opviel en dat zoiets
zelfs voor Walter Ulbricht (de toenmalige DDR-leider)
onbetaalbaar was. Toen ging ze verder: “Jetzt fahren
Sie wieder zurück in die Freiheit und wir bleiben hier".
Ze vertelde dat ze kon merken, dat haar West-Duitse
familie van hen vervreemdde. Voordat ik bekomen
was van haar opmerkingen, was de vrouw met haar
boodschappentas weer verdwenen, net zo snel als ze
verschenen was.
En toen was het de hoogste tijd om Ballenstedt achter
ons te laten, als we op tijd in Lochem terug wilden
zijn. Burgemeester Baender vergezelde ons tot aan de
grens. We kwamen door Magdeburg, waar nog veel
in puin lag; de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog
waren duidelijk zichtbaar. Tussen Ballenstedt en de
grens hebben we vaak gezwaaid naar voorbijgangers,
die soms heel verbaasd reageerden. De scheiding in
Oost en West was sterk.
De grens leverde geen problemen op, het betekende
vooral een uur geduld hebben voor de DDR-bureau-
cratie. Gecontroleerd werden we ook nu niet, het
bezoek was kennelijk bekend en wij kregen een spe
ciale behandeling. Toen we eindelijk West-Duitsland
binnenreden, haalden we opgelucht adem. We waren
weer in ons deel van Europa.
Schloss Werningerode was een “Feudal Museum".
CD
Bezoek aan Schloss Frankenstein. V.l.n.r. de heren Rodermond
en Assen uit Lochem, en Wolf, Vater, Stöckl en Paul Wegener uit
Ballenstedt.
Horecaman Althoff in zijn element. Rechts van hem de heer
Ossekoppele en mevrouw Assen uit Lochem, en de fotograaf uit
Ballenstedt, die ons op zaterdag vergezelde
o
zr
o
3
a
h
