I
8
Burgemeester Baender
Dat gold niet voor Rudolph Baender, de burgemeester
van Ballenstedt, die met zijn collega uit Lochem op
het idee voor dit contact was gekomen. Baender was
een man van achter in de 50 met golvend grijs haar.
Na 1945 werd hij de eerste gekozen burgemeester
van Ballenstedt en dat was hij 20 jaar later nog. Hij
kwam over als een man die de gemeentelijke politiek
helemaal beheerste. Daarnaast bleek hij mens te zijn
op een prettige manier. Dat zag ik op donderdagmid
dag, toen hij even stond te wachten en zijn dochter
voorbij kwam met zijn enige kleinkind. Toen was een
grootvader te zien, die trots was op zijn kleinkind. Ver
der leek Rudolf Baender zich op zijn gemak te voelen
in het gemêleerde gezelschap van Nederlanders, die
regelmatig op een lichtvoetige manier bezig waren,
en Oost-Duitsers die moeite hadden met al die vro
lijke Nederlanders. Baender en Althoff hadden elkaar
snel gevonden en Baender liet Althoff de ruimte om
op een Bourgondische wijze de sfeer te bepalen. Dat
verschafte hem waarschijnlijk de kans om de zaak in
de gaten te houden. Want Rudolf Baender zal als geen
ander hebben geweten, dat er een nummer politiek
koorddansen werd opgevoerd. Ik kon me zijn voort
durende zorg voorstellen; per slot van rekening zou
hij ter verantwoording worden geroepen als er in de
ogen van het DDR-regime iets fout ging.
Rondrit door de Harz
Op zaterdagmorgen vertrokken we om zeven uur
per bus voor de rondrit door de Harz. Ik zat naast de
heer Meyer, die ik op donderdagmorgen had leren
kennen als gemeenteraadslid. Het bleek mogelijk om
met hem voorzichtig over politieke onderwerpen te
praten. Op een gegeven ogenblik liep ik zelfs in het
kwijt. Zijn zoon, die in de voetsporen van zijn vader
wilde treden, zou niet meer worden dan een gewone
medewerker van het bedrijf. Het vervulde Paul Wege
ner met spijt.
Zelf was hij een heer naar westerse maatstaven
gebleven, ondanks ruim 20 jaar leven in een socialis
tische samenleving met zijn eigen, volkse levensstijl.
Hij droeg overhemden, die uit het Westen kwamen
en rookte West-Duitse filtersigaretten. Toen we vrij
dags een ritje maakten in zijn auto door de oostelijke
uitlopers van de Harz, viel mij op dat zijn autoradio
op de Deutschlandfunk was afgestemd en die zat in
Keulen. Bij de meeste andere auto's was de autoradio
steevast afgestemd op een Oost-Duitse zender. Want
in de DDR was het kwalijk als je luisterde naar West-
Duitse radio of keek naar West-Duitse televisie. Paul
Wegener durfde zich een onafhankelijke opstelling te
permitteren en was daarmee één van de weinigen in
Ballenstedt. De meeste anderen liepen volledig in de
pas van het regime. Dat was natuurlijk zo bij de SED-
secretaris van de Kreis, een heer Wolf, die het prototy
pe was van het saaie, ideologisch denkende partijlid.
Dan was er de gemeentesecretaris, Frau Mingram, een
kleine, actieve vrouw van rond de 50. Zij bruiste van
energie en enthousiasme voor het bezoek, maar in
haar gesprekken nam ze geen risico.
Rfc 1 ft „i*;
Ds. Van der Heijden
in gesprek met Frau
Mingram, de gemeente-
secretaresse van
Ballenstedt.
Groepsfoto in de Baumannshöhle. Op de eerste rij de heren
Baender, Stegeman, Althoff en ds. Van der Heijden.
De heren Baender en Althoff tijdens een gezellige avond in Hotel
Ballenstedter Hof.
o
zr
o
3
o
VO
UJ
