Hoe dat zit? Glimlachend vertelt ze over de cursus
boekbinden die ze volgde. En op het omslag van een
mooi, met de hand gebonden boek hoort de titel in
fraaie letters te staan. Ingrid zocht uit hoe dat moest.
Ze zocht de juiste letters en ze leerde de techniek: hoe
je van die mooie gouden gepreegde - verdiepte - let
ters kon maken.
Waar halen ze die letters en materialen vandaan?
Via via. Bij drukkerijen waar nog oude drukkersma
terialen ergens in een hoekje stonden, en ook via
het internet waar oud-drukkers hun spullen te koop
aanboden.
Maar ook door tips van bezoekers van hun drukkerij
museum, vaak mensen uit het grafische vak, die nog
ergens in Nederland mooie spullen weten te staan.
Harry hoorde bijvoorbeeld van een drukkerij in Elburg
die ermee stopte. De moderne tijd had de twee
compagnons van het bedrijf ingehaald. De hele druk
kerij met alles wat er aanwezig was zou voor schroot
verkocht worden. Harry toog naar Elburg.
Hij vertelt: 'Via een trapje kwamen we in het kantoor
boven de drukkerij. Geen van de klanten van die druk
kerij was ooit verder gekomen. Alleen het personeel
mocht verder. Het leek alsof de tijd er had stilgestaan,
alsof de drukkerij vijftig jaar onder een glazen stolp
had gezeten. En ik kon alles kopen: alle letterkasten,
alle loden en houten letters, stoelen, tafels, papier, al
les. En dat voor het bedrag dat het anders als oud ijzer
had opgebracht.'
Harry lacht. 'Weet je wat een van die mannen zei? "Met
lood hebben we goud verdiend".'
De collectie breidde zich uit
Het idee van het drukkerijmuseum kreeg vorm. Maar
waar moesten al die spullen staan? Na die eerste
aankoop zou er veel meer komen. Het zaadje was
geplant.
De studio van fotograaf Harry Arentsen, achter de
winkel, kwam vrij, waardoor er een mooie ruimte
ontstond voor het museum. Het enthousiasme van
Harry en Ingrid brengt ze overal waar zetbokken met
letters of andere attributen uit de drukkerijwereld te
vinden zijn.
De collectie groeit nog steeds, met een complete
drukkerij-inventaris uit Haarlem en Winterswijk,
prachtige houten drukletters uit Den Haag, goudfolie
drukpersen uit Zeeland en zelfs prachtige ongebruikte
loden letters uit de lettergieterij van Johan Enschedé,
in de eerste helft van de twintigste eeuw de bekend
ste lettergieterij van Nederland.
Harry en Ingrid deden er wel een jaar over om de
kunst van de preegdruk, ook blinddruk genoemd, en
boekdruk, ook wel Letterpress genoemd, te leren. Niet
zomaar, maar om die technieken ook toe te passen.
Ze wilden heel mooie en bijzondere kaarten druk
ken. Zelf. Op het prachtigste papier. Voor mensen die
een trouw-, een rouw- of een geboortekaartje willen
hebben dat heel speciaal is, ontwerpen ze samen iets
bijzonders. En dat wordt in het museum gedrukt. Het
is dan ook een echt "werkend" museum, waar iedere
machine, soms na een grondige en tijdrovende reno
vatie, als in nieuwstaat werkt.
