Biografie van dokter E.G. Huender door H.W. Heuvel Een plattelandsdokter in Laren Larense Heuvel Werkgroep In het archief van ECAL (Erfgoedcentrum Achterhoek Liemers) in Doetinchem bevindt zich veel bronmateriaal dat afkomstig is van Meester Hendrik Willem Heuvel, welbekend als schrijver van het boek Oud-Achterhoeksch Boerenleven. Heuvel was erg veelzijdig en productief. Eén van de manuscripten van zijn hand betreft een biografie over Dr. Everhard Gezinus Huender, geboren in 1828 te Nijbroek en overleden in 1911 te Laren Gld. Hieronder volgt een samenvatting van die biografie, waarbij Heuvel gebruik heeft gemaakt van een le vensloopbeschrijving van Huender zelf, uit 1906. De biografie is opgedeeld in vijf stukken. De eerste drie delen gaan over de ouders en de jeugd van Huender, over zijn jongere broer en onderwijs, en over zijn oplei ding. Daarna volgen twee delen over zijn periode in Laren. Eerst op 't Linden- berg (Deventerweg 73) en later in een nieuwe woning op de Boerkamp (Rengersweg 5). Dit Larense deel wordt uitgebreider besproken. De originele schrijfstijl en bewoordingen zijn voor een groot deel overgeno men Heuvel en Huender Toen H.W. Heuvel voor de eerste maal in Maclarens heerlijke boek Harten van goud las over "Een dokter van de oude school" moest hij steeds denken aan de oude dokter E.G. Huender te Laren, die toen nog leefde. Huender had veel indruk gemaakt op Heu vel. De plattelandsdokter stond er om bekend altijd hulpvaardig, onbaatzuchtig en nobel denkend te zijn. Rijkdom interesseerde hem niet. Patiëntenbe- zoek deed hij te voet. In het boek werd de begrafenis van de oude Schotse dokter William Maclure op een koude winterdag met voetenhoge sneeuw op een ontroerende wijze beschreven. De begrafenis van Dr. E.G. Huender was niet zo indrukwekkend; daarvoor zijn onze Achterhoekse boeren te nuchter. Wel was een groot aantal mensen op de Larense begraafplaats gekomen om met dankbaarheid en verering afscheid te nemen in dat mooie, plechtige dennenland. I Huender is op 12 januari 1828 geboren in Nijbroek, gemeente Voorst. Hij was de tweede zoon van Rutger Hendrik Huender, predikant te Nijbroek, en Bartha Ca- tharina Aleijda Margaretha Aalbers. In 1832 was vader Huender predikant geworden. Het grootste gedeelte van het inkomen bestond uit de opbrengst van 28 bunders tiendvrij pastorieland. Een gedeelte daarvan was verpacht, maar een ander gedeelte bebouwde de dominee zelf, omdat dit voordeliger was. Zo hield hij twee of drie melkkoeien, een paar eenjarigen, een paar kalveren en een paard. Ook mestte hij jaarlijks een paar varkens. Ds. Huender is verder predikant geweest in Holten, Wijngaarden en Silvolde. De jonge Huender ging naar school en voor domi neeskinderen was het leren nog van veel meer belang dan voor de boerenkindertjes, want zij moesten de wereld in, terwijl de anderen, die bij vee- en akker bouw bleven, niet zoveel kennis nodig hadden. II Een jongere broer, Gerhard Huender (geb. 1836), die jarenlang hoofd van de school was in zijn geboor tedorp, heeft op een onderwijzersvergadering een aardige lezing gehouden, getiteld "Herinneringen uit mijn schooljaren". Daarin vertelt hij dat de kleintjes, die net op school begonnen, kwamen te zitten bij oudere broers of zusters. Die moesten hen helpen bij het leren van de letters uit het spaboekje en het schrijven op de lei. Dan kwamen ze op de kleine bankjes vooraan, waar ze zich oefenden in het spellen; ze werden meestal overhoord door de grotere kinderen, soms door de meester. Ze werkten met "kuben", waarop 6 letters stonden, op een letterplank, of kregen in koor oefe ningen op de letterkast, die voor de klasse stond. III De studiejaren van Huender in den vreemde begon- Dr. Everhard Gezinus Huender

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Land van Lochem | 2015 | | pagina 18