De oude Derk, inmiddels gezegend met een lange witte baard, bleef achter met vier dochters, die hem tot zijn overlijden in 1958 zouden verzorgen. De vier ongetrouwde zusters, de "Dames Laar" waren een Begin jaren 70 verhuisden de dames naar een nieuwe bejaardenwoning aan de Koe- slagstraat. Het was daar altijd een komen en gaan van neven en nichten en hun kin deren. Ook werden de contacten met de familie van moeder Dientje Aalpol, die lange tijd op een laag pitje hadden gestaan, hersteld. In 1995 over leed de laatste zuster, Gerritjen, op 96-jarige leeftijd, in het verpleeghuis De Hoge Weide in Lochem. begrip in Laren. Ze hadden ieder hun eigen taak in de huishouding. Inkomsten kwamen uit het dienwerk van de oudste, Gerritjen, en Antonia (Toos), die een niet onverdienstelijk coupeuse was en naailes sen gaf. Ze werd daarbij geassisteerd door Fredrika (die Anneke werd genoemd). De tuin was het domein van Dine. De dames hadden de nieuwste Franse modebladen in huis en waren altijd onberispelijk ge kleed in voor Larense begrippen enigszins excentrieke zelf ontworpen jurken. Ze wa ren erg gesteld op orde, regelmaat en het naleven van de voorgeschreven etiquette. Toos had er zelfs een cursus in gevolgd en die kennis van de goede manieren moest met iedereen worden gedeeld. Jongere nee^es en nichtjes hebben er bijzondere herinneringen aan. De familie Laar in de tuin bij hun woning op Mettray in Eefde, vermoedelijk 1924. De vijf dochters van Dientje, omstreeks 1926. Van links naar rechts Fredrika (Anneke), Gerritjen, Dine, Rieken Antonia (Toos).

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Land van Lochem | 2015 | | pagina 11