Dinsdag 3 April 1945
De tanks staan nog altijd bij mijn huis. Ze kunnen
nog niet verder oprukken, want de brug over het
Twentekanaal aan de Larenseweg is opgeblazen en
ligt onder het spervuur van de Duitsers. Steeds meer
troepen worden door de Geallieerden aangevoerd.
Tank aan tank, auto aan auto komt Lochem binnen
uit alle richtingen; een enorme hoeveelheid mate
riaal. Van de andere kant komen twintig, dertig en
nog meer vrachtauto's vol Duitse krijgsgevangenen.
Soldaten, spoorwegbeambten, S.S. en Grüne Polizei,
alles door elkaar. Ze zien er afgemat en moe uit. Het
publiek langs de straat schreeuwt hun verwensingen
toe. Ze worden naar Antwerpen vervoerd, vertelt me
een Tommy en daarna verscheept naar Engeland of
Canada om er te werken.
Omstreeks half elf begint de Duitse artillerie onze
toren te beschieten vanuit Ampsen. De ene treffer na
den anderen spat op de dikke muren uiteen, wolken
van stof en puin komen naar beneden. De spits is aan
de ene zijde al weg geschoten en de vlaggen hangen
aan flarden. Ook de fabrieksschoorsteen van Naeff
krijgt een schampschot mee. Na een kwartier houdt
de beschieting weer op, even plotseling als ze begon
nen is. In de richting Ampsen schiet het nog altijd
hevig. Men hoort de granaten door de lucht gieren.
Om drie uur 's middags staan we even in de open
deur te kijken naar de tanks. De bemanningen staan
er rustig bij te roken of te praten. Plotseling komen
er vanuit Ampsen weer granaten aansuizen. Klaar
blijkelijk is het ditmaal op de tanks gemunt, want de
projectielen slaan dichtbij in. We vliegen naar de kel
der. We zien nog dat de bemanningen ijlings dekking
zoeken in de tanks. In de kelder horen we rondom
ons de granaten exploderen. Het huis schudt. Enige
granaatsplinters vallen in het keldergat. Na een
kwartier is alles weer voorbij. We komen voorzichtig
naar buiten. In de achtermuur zijn een paar splinters
terechtgekomen en in de buitendeur van de slaapka
mer zit een scherf. Ook wat pannen zijn stuk en vele
liggen los door de luchtdruk. Als we op straat komen,
worden twee gewonde Canadezen weggebracht.
Naast ons ligt een schuurtje in puin door een voltref
fer. Iets verder is een granaat in een woonkamer
terechtgekomen.
Achter ons huis ook twee voltreffers in woningen.
Gelukkig zijn er geen slachtoffers. Vrijwel alle ruiten
zijn gesneuveld. In de Kindersteeg is een hoek van
een huis radicaal afgeschoten. De bemanningen van
de tanks komen ook weer te voorschijn.
Met donkerworden beginnen de kanonnen der Cana
dezen, die in Klein-Dochteren staan weer te schieten.
57 Het is blijkbaar de bedoeling de Duitse weerstand in
o- Ampsen te breken. Het dreunt en flikkert weer van
S je welste en even later donderen de explosies vanuit
o Ampsen de lucht in. Overal branden daar weer boer-
derijen. Vele mensen bij ons in de straat vluchten in
g de richting Wildenborch en Barchem. Uit de boven
verdieping van ons huis zien we de Canadezen aan de
Z overzijde van het Twentekanaal oprukken met vlam
menwerpers. Ze zijn dus over het kanaal. Een gordijn
van vuur wordt over landerijen, weiden en helaas
8 ook woningen gelegd. Alles wordt door de vlammen
verteerd Ook de nu komende nacht blijven we op;
van slapen komt trouwens toch niets. Omstreeks drie
uur 's nachts wordt het rustiger.
Woensdag 4 April 1945
Ik ga 's morgens om half acht melk halen aan de
Klein-Dochterenseweg. Bij de gemeentelijke stort
plaats hoor ik plotseling over mijn hoofd „pfiew". Even
verder weer dat geluid. „Pets" Er slaat plotseling een
kogel tegen de muur van een kippenhok in de weide.
Komen de kogels van de overzijde van het kanaal?
Het is wel mogelijk, want het is niet ver af. Op het
Molengrond en in de velden jonge haver liggen nog
veel Duitse landmijnen. Een pennetje van circa 10
cm. lengte steekt boven de grond uit met een stukje
Een Shermantank op de Albert Hahnweg.
Toen de bevrijders reeds in Lochem waren, werd de toren van de
Gudulakerk nog door de Duitsers vanaf de andere kant van het kanaal
beschoten.