gen. Sic transit Gloria Reeds vele dagen staan of liggen ze in de open lucht. Vijf grafkruizen staan er bij een bosje aan de weg. In Barchem is het bekende Hotel „Bosch" afgebrand, dat door de Duitsers is aangestoken. Hier waren de Tommies reeds op zaterdag 31 Maart 1945. 's Mor gens om half negen werd het vuur geopend en om streeks tien uur was Barchem bevrijd. Gelukkig zijn er geen slachtoffers te betreuren. Aan de weg van Barchem naar Ruurlo ook vele afge brande boerderijen en woningen. Fietsen is hier haast onmogelijk, zo is de weg stuk gereden. Steeds komen er nog colonnes van honderden auto's langs. Overal liggen verbrande Duitse auto's langs de berm en enige Amerikaanse tanks. Bij een uitge brande Duitse munitie-auto staan drie kruizen met helmen erop. Even voor Ruurlo nog zes kruizen in de berm van de weg. Terug van dit „uitstapje", staat er in Lochem een groep mensen op de straat. Enige gravers, met baarden van respectabele lengte, zijn weer teruggekeerd vanuit Laren. Na aankomst in Laren zijn ze door de „kanariepietjes" aan hun lot overgelaten, waarna ze zelf een goed heenkomen zochten. Na onderdak bij verschillende boeren gevonden te hebben, kwamen ze verschei dene dagen in de vuurlinie te zitten. Druppelsgewijze keren ze nu weer naar huis terug. Vele Lochemers transporteren hun „ondergedoken" radio's, fietsen en dergelijke van elders weer naar huis. Zaterdag 7 April 1945 We beginner weer een beetje op ons verhaal te komen. Men is door en door moe van alle doorge stane emoties en de vele slapeloze nachten. Tegen de middag komen er mensen uit Warnsveld hierheen gevlucht. Het is daar niet meer uit te houden vanwe ge het artillerievuur. Er wordt hevig gevochten voor Zutphen. Hun huis is stukgeschoten. Er zijn reeds elf burgers gesneuveld. In Zutphen zijn tien politieke gevangenen op de IJs- selkade door de Duitsers gefusilleerd. En hun lijken zijn in de IJssel gegooid. In het westen van het land heerst hongersnood. Men krijgt daar nog 400 gram brood en een pond aardap pels per persoon en per week Zondag 8 April 1945 Vandaag nemen we eens een kijkje op de Armhoede. Over een noodbrug komen we bij het vernielde station. In de Kanaaldijk hadden de Duitsers zich overal ingegraven. In een gat staat ironisch nog een clubfauteuil. Hopen haver en rogge liggen hier overal verspreid. De Duitsers gebruikten dit om op te slapen. Overal hetzelfde beeld van verbrande boerderijen. Donderdagnacht zijn hier de Duitsers pas vertrokken. Bij vele boerderijen hebben ze alle spek, worst en de gehele weck meegenomen. Vrijdagavond 4 Mei 1945 Er gaan geruchten, dat het spoedig vrede wordt. Het is druk op straat. Alles verdringt zich om de laatste nieuwsbulletins te lezen. De spanning bereikt haar hoogtepunt als tegen half tien een bulletin verschijnt met de mededeling, dat de Duitse troepen in de ves ting Holland, Denemarken, West-Duitsland, de Friese landen en Helgoland onvoorwaardelijk gecapituleerd hebben. Holland is dus vrij. De dag, waarnaar we vijf jaar lang gesmacht hebben, is aangebroken. De vrede is er voor Holland. Geen angst meer voor vliegmachines, bommen en V--1's. Men kan weer rustig slapen. Na vijf jaar Naziterreur weer vrij denken en doen. Duizenden gedachten komen in de mens op. Het is een te groot geluk om ineens te beseffen. Een warm en dankbaar gevoel stijgt in ons op VREDE. Zaterdagmorgen 8 uur, 5 Mei 1945 Honderden verdringen zich op de Markt om radio Oranje bij Langeler te horen. De straten zijn een zee van vlaggen. De radio bevestigt opnieuw het heu gelijke nieuws. Het is doodstil onder de massa luis teraars. Dan wordt het Wilhelmus gespeeld en allen ontbloten het hoofd. Velen zijn hun ontroering niet meer meester en laten hun tranen de vrije loop. Het is een ontroerend en groots ogenblik. Dan breekt de feestvreugde los. s' Avonds zijn er openluchtbals en gekostumeerde optochten in alle Duits soldatengraf. Het viaduct dat door de bezetters opgeblazen werd. Lochem Kruising Tram - Barchemsche Weg

Periodiekenviewer van Erfgoedcentrum Zutphen

Land van Lochem | 2015 | | pagina 10