De Kroezeboom te Ruurlo
De Lodewijkslinde
14
Ruurlo
Borcuioscheweg met Kroeze boom
De Kroezeboom van Ruurlo staat op
deze ansichtkaart uit 1921 nog in het open
veld, waar hij de grens tussen verschil
lende akkers aangeeft. Door de uitbreiding
van Ruurlo staat hij inmiddels in een voor
tuin. Deze zomereik bestaat uit vier grote
stammen, die vlak boven de grond vanuit
één gemeenschappelijke wortelstronk zijn
gegroeid. Een afgestorven dunnere stam
en meerdere afgezaagde splitsingen van
de hoofdstammen laten zien dat er van
oorsprong nog meer stammen te onder
scheiden waren. Omdat de stammen een
omtrek van 10.12 meter hebben, stellen
sommige bomenliefhebbers dat het de
dikste eik èn boom van Nederland is.
Volgens officiële criteria telt bij een boom
die zich beneden 1.30 meter hoogte splitst
in meerdere stammen echter slechts de
omtrek van de dikste stam op 1.30 meter
hoogte, in dit geval slechts 4.5 meter. Het
is ook de vraag of het hier om een uit één
eikel ontsproten boom gaat, of om een
vergroeiing van vier verschillende indivi
duen. Het uniforme karakter van de kroon,
het bladtype en het tegelijk uitkomen en
afvallen van het blad wijst in de richting
van één individu, maar geeft geen uitsluit
sel.
De leeftijd is moeilijk te bepalen. Som
mige bomenkenners vermoeden dat de
boom tussen 1700 en 1750 is geplant. De
Bomenstichting denkt eerder aan tussen
1600 en 1700. Het is echter ook niet on
mogelijk dat het om een soort uitgelopen
hakhoutstronk gaat.
In het boek van Old Reurle 'Ruurlo van
1900 tot Berkelland' wordt vermeld: 'Toen
de boom nog op de vlakte stond, kon je
vanuit Ruurlo gemakkelijk een begrafenis
stoet in de verte zien aankomen.
De koster, die boven in de klokkentoren
door een luikje zicht had op de Kroeze
boom, begon met het luiden van de kerk,
zodra de stoet de boom passeerde. Van
daar de naam 'Luubusse' ('luibosje').'
De boom is niet meer in een al te beste
conditie, op de stam vertonen zich zwam
men.
In het park bij kasteel Vorden staat het
restant van de linde die in de volksmond
bekend staat als de Lodewijkslinde. De
boom dankt zijn naam omdat Lodewijk XIV
in 1672 in zijn schaduw zou hebben gerust
tijdens een veldtocht in de Nederlanden.
Of deze legende nu op waarheid berust
of niet, de Lodewijkslinde zal zeker meer
dan drie eeuwen tellen! Boomchirurgen
voeren regelmatig controles uit aan deze
bijzondere boom. Het is een zomerlinde of
grootbladige linde (Tilia platyphyllos), met
een stamomvang van 552 cm.
Helaas zijn op 19 juli 2002 de hoofdstam
en twee grote takken volledig afgebroken
en neergestort. De stam en de takken
bleken behoorlijk rot en verzwakt te zijn
en hebben het wellicht door het eigen
gewicht van de (natte?) bladerkroon
begeven. De zwaar gehavende boom mag
blijven staan van de eigenaar, het Gel-
dersch Landschap.
(foto Loek Kemming)
Land van Lochem 2014 nr. 3
