In 1909 werd hij hoogleraar in het staats-, handels- en administratief recht aan de Technische Hogeschool
van Delft. Dat bleef hij tot hij in 1932 op 70-jarige leeftijd afscheid nam. Daarnaast was hij van 1910 tot
1918 ook nog hoofdredacteur van het conservatieve maandblad De Tijdspiegel. Zijn hierboven genoemde
opvattingen kwamen vaak onverbloemd in zijn artikelen aan de orde. En ook zijn zeer Duitsgezinde
houding. Hij had zeer goede relaties in dat land. Zijn boekje Der Deutsche Staatsgedanke kan als een
bijdrage aan de Duitse oorlogspropaganda worden beschouwd. Van 1915 tot 1919 nam hij deel aan de
oprichting van het Duitsgezinde blad De Toekomst.
Over het algemeen wordt er over Valckenier Kips voornamelijk geschreven in verband met zijn eerder
genoemde antidemocratische en autoritaire opvattingen en sterk pro-Duitse houding. Maar men vergeet
vaak, dat hij er als hoogleraar sterk aan heeft bijgedragen, dat niemand meer de Technische Hogeschool
als civiel- of bouwkundig ingenieur verliet zonder kennis te hebben gemaakt met de grondbeginselen van
de stadsaanleg. Mede door zijn werk is er een intensievere samenwerking gekomen tussen de verschillende
disciplines in de stedenbouw (tussen ingenieurs, architecten, sociologen en economen), iets wat tot dan
toe ongebruikelijk was. J.H.E. Rückert noemt hem in het blad De Ingenieur van 7 maart 1914 de eenige
Nederlandsche hoogleeraar in de stedenbouw"
Zoals eerder vermeld overleed in april 1920 zijn vrouw. Hij bleef achter met de beide kinderen, Hanna
en Hans. Op haar sterfbed had hij aan zijn vrouw beloofd de kinderen 'een godsdienst mee te geven'.
Kort daarop werden hij en zijn dochter rooms-katholiek.
Na zijn emeritaat in 1932 vertrok hij met zijn dochter naar München. Hanna had in Delft bouwkunde
gestudeerd en er in1930 haar kandidaats gehaald. Maar het lukte haar niet haar doctoraal studie daar af
te maken. Volgens Valckenier Kips kwam dat door tegenwerking in verband met zijn Duitse gezindheid.
Vandaar dat vader en dochter in 1932 naar München vertrokken, waar zij haar studie wilde afronden.
Maar in 1936 werd door de torenhoge inflatie het leven in München voor Valckenier Kips te duur en hij
ging weer naar Nederland. Zijn dochter bleef in Duitsland achter.
Hij vestigde zich in Lochem aan de Barchemseweg, in een pand, dat ontworpen was door de architect
G.J. Postel. Het huis is in 1945 afgebrand.
Barchemseweg 84
10 Land van Lochem 2014 nr. 2
