De verhouding tussen beide broers was in die jaren blijkbaar nog goed. Maar waarschijnlijk zal daar in de
volgende jaren verandering in zijn gekomen, want C.A.W. Hein werd steeds meer een vurig aanhanger van
de partij der patriotten, terwijl C.H. Hein met minstens evenveel overtuiging de prinsgezinden steunde.
C.H. Hein blijkt de patriotten, en daarmee dus ook zijn broer, voor 'landbedervers' en 'volksberoerder' te
hebben uitgemaakt.
Beiden werden uiteindelijk het slachtoffer van hun eigen onverzettelijkheid binnen de gespannen poli
tieke verhoudingen van die tijd:
C.A.W. Hein werd op grond van beschuldigingen van patriottische uitingen op de kansel op 1 oktober
1788 uit zijn ambt gezet. Hij had dit, ondanks de 'zware' beschuldigingen die tegen hem werden geuit,
kunnen voorkomen, als hij de eed van trouw, die alle ambtenaren, predikanten en magistraatpersonen
moesten afleggen, had willen ondertekenen. Ds. Hein zag dit echter als een knieval voor de voorname
lijk prinsgezinde overheid en daarom weigerde hij.
Doordat hij in zijn afscheidspreek de personen, die tegen hem hadden getuigd, ook nog eens van
meineed beschuldigde, werd zijn straf verzwaard met een levenslange verbanning uit het 'Landschap
Drenthe'.
Zijn broer C.H. Hein trof enige jaren later, in 1795, deels hetzelfde lot. Toen in dat jaar stadhouder
Willem V, voor de komst van het Franse leger naar ons land, met zijn gezin naar Engeland was ge
vlucht en de patriotten de Bataafse republiek hadden uitgeroepen, moest broer C.H. Hein een verkla
ring, in oktober 1795 uitgegeven door de volksrepresentanten, ondertekenen. Als overtuigd orangist
weigerde hij dit te doen. Het gevolg hiervan was, dat ook hij uit zijn ambt werd gezet.
C.H. Hein werd echter een jaar later weer in zijn ambt hersteld. Hij stond daarna nog op de kansel in
Giethoorn (1797), in Gorredijk (1799) en tenslotte in 1802 in Lage, net over de Duitse grens. Daar
overleed hij op 29 juli 1813.
C.A.W. Hein heeft geen ambt meer vervuld. Mogelijk speelde zijn leeftijd hierbij een rol: hij was
ondertussen 64 jaar oud. Het echtpaar vertrok uit Hoogeveen eerst naar Friesland en vandaar naar Lo-
chem, vanwaar zijn vrouw afkomstig was. Hier woonde het gezin tot C.A.W. Hein in 1794 overleed.
Zijn vrouw bleef in Lochem wonen en overleefde hem nog 14 jaar.
14
De (oude) pastorie aan het Besselinkspad te Almen
Land van Lochem 2012 nr. 2
