aan deze bijzondere man denken, die veel voor de Lochemse samenleving heeft betekend. Dit omdat ze
van hun ouders over hem hebben horen spreken, over zijn daden als zeer kundig (gemeente)arts, over het
feit dat hij zo lang (ruim 50 jaar) als arts in Lochem dienst heeft gedaan (Zie ook het knipsel op de vorige
pagina uit 'Het Nieuws van den dag voor Nederlandsch-Indië van 13-1-1915), over zijn warme en harte
lijke persoonlijkheid, over zijn huis aan 't Ei met zijn bijzondere begroeiing in de vorm van een reusachtige
blauwe regen tegen de gevel en zijn prachtige tuin, over het feit dat hij een overtuigd drankbestrijder was
en over zijn vele vernieuwingen in medisch opzicht.
Als u meer over dr. E.D. Cartier van Dissel wil weten, dan kunt u in het Jaarboek Achterhoek en Liemers
1985 een goed artikel over hem lezen van de hand van prof. mr. H. Schuttevaer. Dit jaarboek kunt u inzien
op de Veldmaat in de bibliotheek van het Genootschap. De heer Schuttevaer beschrijft in zijn artikel een
anekdote, die als een voorbeeld van het grote vertrouwen, dat de patiënten in de dokter hadden kan dienen:
Een patiënt - ik noem hem Harkink - weigert naar het ziekenhuis te gaan; dan wi'k leever dood wên".
De dokter houdt hem voor: "als er niets wordt gedaan, ga je dood; als je naar het ziekenhuis gaat, word je
beter; als ik je op de keukentafel opereer, heb je de helft kans. Ik ga nu even naar Greutink; als ik over een
uur terug kom, moet je 't maar zeggen." Harkink kiest de keukentafel, - en het loopt goed af!".
Dr. Cartier van Dissel
Land van Lochem 2012 nr. 1
7
