moorde joodse medeburgers. Daarboven brandt het
eeuwige licht en op een andere plek ligt nog eenjoodse
gebedsrol, ooit in bezit van Siem van der Neer. De
benaming van de Stichting ter nagedachtenis van
Joodse Medeburgers is inmiddels gewijzigd in Stich
ting Synagoge Lochem. Er worden regelmatig bij
eenkomsten en tentoonstellingen gehouden met veel
aandacht voor de joodse godsdienst en voor alles wat
de joden tijdens de bezetting is overkomen, zoals het
wegvoeren naar het kamp Westerbork. Naar dit voor
malige kamp worden regelmatig excursies voor scho
lieren georganiseerd.
De Garve
Voor mij bleef er ondanks de extra taken in de huis
houding vanzelfsprekend nog heel wat vrije tijd over.
Vooral 's winters. Die heb ik voor een deel gevuld
door me als vrijwilliger te melden bij het Sociaal Cul
tureel Centrum 'De Garve'. Aanvankelijk hadden ze
eigenlijk niets voor mij te doen, maar uiteindelijk werd
mij gevraagd of ik er iets voor zou voelen om achter
de bar te staan. Dat hield in: koffie en thee zetten en
uitgeven. Van Antoine van 't Klooster kreeg ik de
nodige aanwijzingen en spoedig bleek dat bardienst
op donderdagochtend een prettige bezigheid was.
Tussen half negen en negen uur begon ik met het
zetten van enige kannen koffie en thee. De eerste
koffiedrinkers waren er al om negen uur. Druk werd
het omstreeks tien uur en dat ging door tot kwart
voor elf. Daarna alles in de afwasmachine stoppen,
schone kopjes uitzetten en dan was het half twaalf
fini. Een enkele keer had je wel eens pech, bijvoor
beeld het koffiezetapparaat aanzetten en vergeten de
koffiekan er onder te plaatsen. Bruine overstroming.
Het kon ook gebeuren dat de koffiekan overliep.
Gelukkig is me dit slechts een enkele maal overko
men. Volgens Antoine ben ik zo achttien jaar bezig
geweest, tot m'n drieentachtigste. Bij m'n afscheid
kreeg ik een leuk boekje mee, waarin iedereen van de
verschillende disciplines wat aardigs had geschre
ven, verlucht met afbeeldingen. Het was daarom zo
prettig werken in De Garve, omdat het leeftijds
verschil helemaal geen rol speelde. Het waren vooral
jongeren die aan het werk van het centrum gestalte
gaven, maar daar hoorde je gewoon bij.
Een Eeuw Burgerzin
Intussen loop ik enigszins op de gebeurtenissen voor
uit. Behalve mijn wekelijkse rubriek voor de schouw
burg kreeg ik er nog meer werk bij. Stichting De
Garve bestond in 2000 vijfentwintigjaar. Dat feit werd
uiteraard gevierd. Ook ontstond het plan om in het
kader van het jubileum een boek uit te geven over
honderd jaar welzijn in Lochem. Aan Jan de Vries,
voormalig secretaris van Stichting De Garve, werd
gevraagd de leiding van een inmiddels gevormde
werkgroep op zich te nemen. Er werden allerlei
ideeën geopperd en zo is besloten tot de oprichting
van een schrijverscollectief. Ik kwam daarvoor in
beeld, doordat iemand op het idee kwam dat ook aan
dacht moest worden geschonken aan het bejaarden-
werk en met name aan de historie van het voorma
lige bejaardencentrum De Berkelhof, later SVVL De
Hoge Weide, en aan het Derk Nekkersfonds. Ik
maakte kennis met de werkgroep en de andere per
sonen, die zich bereid hadden verklaard om het boek
samen te stellen. Dat waren A.M.G. de Boer, J.M.
Brouwer, A.J. Frank-Laar, A. Steenhuisen, voorzit
ter G.J.K. de Vries. Een nogal opmerkelijke samen
stelling, omdat van de zes er drie nog maar betrekke
lijk kort tot de ingezetenen van Lochem behoorden.
Tijdens een van de vergaderingen merkte ik ook dat
er enige twijfel leek te bestaan over de haalbaarheid
van het plan met drie van die 'vremden'. Dat viel
echter alles mee. Sterker nog, ik heb in mijn loop
baan zelden een team ontmoet dat zo enthousiast was
en met zo'n bereidheid om zich in oud-Lochemse
zaken te verdiepen als deze redactie. Al sloeg soms
wel eens de twijfel toe of het allemaal wel zou luk
ken, het bleef een genoegen om met dit team samen
te werken. De soepele, maar toch steeds nadrukke
lijke leiding van Jan de Vries droeg daar in niet ge
ringe mate toe bij. Samen met Dinie Frank droeg hij
de gegevens aan die de redactie in staat moest stellen
de verschillende hoofdstukken te schrijven. Zij brach
ten talrijke bezoeken aan het archief in Zutphen, waar
ondermeer ook de oude nummers van de GOC wa
ren opgeslagen. Telkens kwamen ze weer met nieuwe
'buit' en telkens moest ook weer worden besloten
om de datum en jaar van verschijning van het boek
wat op te schuiven. De correctie vergde ook nogal
wat tijd. Opmerkelijk was dat we als leden van de
redactie elkaars werk corrigeerden en beoordeelden,
hetgeen in de beste verstandhouding gebeurde. Daar
naast werd het geheel ook nog eens door een
buitenstander gecorrigeerd. De lay-out en alles wat
daarbij hoort werd verzorgd door Joke Hebink. Zij
leverde een fraai werkstuk af. Uiteindelijk werd op
19 september 2002 tijdens een feestelijke bijeenkomst
in De Garve het eerste exemplaar van met monu
mentale boekwerk aan burgemeester Van Duyn over
handigd. Er werden zoveel exemplaren van het boek
verkocht dat een tweede druk moest verschijnen. Dat
gebeurde in nauwe samenwerking met Lochem Druk,
die uiteraard ook de eerste druk had verzorgd. Als
redactie kwamen we hierna nog verschillende keren
bijeen en er werden ook plannen gesmeed voor het
samenstellen van een ander boek, maar zover is het
nooit gekomen. Drie leden van de redactie vertrok
ken naar elders, waardoor het plan op losse schroe
ven kwam te staan. Jammer, want we waren een
goed team, dat uitstekend samenwerkte.
28
Land van Lochem 2009 nr. 2
