Reünie van de Barchschole,
14 december 2002
In afwachting van de
Gerda Tiessink
't Eerste, waor'k an denke is de grote, greun gevarfde pompe midden veur de schole. Den kop -en ik
dache ok den knop- van den zwengel waren van kopper en altied glimmend epoetst.
Veurda'w naor binnen mochen, mosse wie per klasse en twee an twee in de riege staon en stille waen. Dan
fluitten Meister Beumer keihard deur de veurtande en moche wie naor binnen. Eerst de eerste klasse, want
dee zatten helemaole achterin den gang links.
Juffrouw Taaij leern ons laezen en schrieven.
De eerste weurde leern wie van grote platen, dee ze veur 't bord hing. De platen von'k prachtig. 'n Aap, 'n
nötte, 'n deerntje, enz.; maor 't onthollen?
't Schrieven was helemaol 'n gedoo. Wie mossen tussen de lijntjes blieven met de letters en dat met 'n
kroontjespenne. Zo noe en dan zat der ok nog gin inkt meer an de penne. Dan mos ie 'm weer in 't
inktpötje deupen en vlekken maken moch neet!
Juffrouw Taaij was nog van den olden stempel en neet zo makkelek. Ze wol der nog wal 's ene bie de
oorne kriegen en der hef der volgens mie ok nog 's 'n keer ene flink met 'n stok veur 't gat ehad. Maor ja;
't was 'n anderen tied met andere ideeën aover opvoeding.
Wie hadden ok handwarken.
Ik herinnere mie nog, da'w vingerhansen mossen breien met veer pennen! Daor is bie mie niks van te-
rechte-ekommen. De stekken schotten mie alsmaor van de pennen af en 't wol maor neet lukken. 't
Borduurn van de marklappe von'k wal mooi en ik hebbe 'm nog. Rood katoen op wit gaas.
Eerst mosse wie allemaole rendjes maken. 'n Grieksen rand von ik 't mooiste. Nao al dee jaorn is dat ok
nog den enigsten, waor'k de name van hebbe onthollen.
Daornao kwammen alle cijfers en letters en an 't ende moch ie dan oe eigen name der op borduurn:
G.Tiessink, Barchem 1950. Dat von ik prachtig!
Wieter leern wie uutstukken, stoppen en mazen. Ik vonne dat maor 'n stom gedoo. Mos ie eerst 'n gat
argens in maken en 't dan weer dichte-maken! In welke klasse dat allemaol was, wet ik neet meer. Intus
sen hadden de jongs handarbeid en dat lek mie altied völle fijner.
Dan 't schoolplein.
Wie hadden de ruumte. Achter de schole, nao 't zand kwam 't grös.
Daor spöllen wie "Schipper mag ik over varen? Ja of nee? Moet ik dan ook geld betalen? Ja of nee?" Wie
Iepen dan heel hard van de ene kante naor de andere kante, want de schipper kon oe ok aftikken. Of was
't zo neet?
En dan was der 'n dennebusken. Wie spöllen der verstoppertje en boompje verwisselen en wie, maekes,
voeren der iets op. Een soort toneelstuksken met zingen. Wie zongen: "Klein Anna zat op majesteit, majes
teit, majesteit. Daar zat zij zo te wenen, te wenen, te wenen." Wieter wet ik 't neet meer, maor 't was
prachteg en de traonen biggelden ons der bie aover de wangen. Zó triest was 't!!!
Ik modde zeggen dat ik ok tut op den dag van vandage neet wette wat "op majesteit zitten" betekent. Maor
nogmaols 't was prachteg!
Tja en dan ballen wie.
An de rechterkante van de schole waren een paar hoge ramen dichte-emetseld en daor ko'j prachtig tegen
ballen. Met dree, met vere, met vief ballen. En der wazzen der, dee konnen 't met zesse! Mangs ballen wie
ok tegen de ziedkant van 't huus, dat an 't schoolplein grenzen. Dat was van de familie Bosch en dan
kwam den olden Bosch naor buten en wordden hellig. Dat was spannend, want 't moch natuurlek neet.
Wie knikkern ok. Ik geleuve allene de maekes. Wat ze noe knikkers neumt, neumen wie stuiters. Onze
knikkers waren van klei en eschilderd in alle kleurn. Wie maken heupkes en hoe groter de heupkes, hoe
wieter ie der vanaf mossen staon um ze umme te gooien met oe eigen knikkers. As der 'n stuiter baoven-
op lag mos ie helemaol een heel ende der vanaf staon, want dat was 'n kostbaar bezit en dén stuiter wol ie
neet geerne kwiet. Ze waren ok prachtig. In sommige zat een hele raegenbaoge van kleurn.
Mangs had de Coöperatiewinkel gin knikkers meer of vonnen va en moo, da'j genog geld an knikkers uut-
egeven hadden en dan bakken wie ze zelf. In Beltmansweide was een kolk en daor zat leem in. Daor halen
ik wat van en rollen der knikkers van en moe bakken ze dan in den aoven van 't fornuus. Andern deden dat
22
Land van Lochem 2006 nr. 3
