Wim Neerlaar, de man met de
gouden handen
Hein den Ouden
In de vorige uitgave van
Land van Lochem werd ruim
aandacht besteed aan de ope
ning van de Veldmaat. En terecht,
ons Genootschap mag trots zijn op
dit toch wel riante onderkomen. De
toespraak van onze voorzitter Hen-
riëtte Marsman-Slot ter gelegenheid
van de opening bestond uit een
golfstroom van dankwoorden in
allerlei richtingen. Daarbij werd ook
Wim Neerlaar niet vergeten. Na
tuurlijk, want de maanden vooraf
gaand aan de opening woonde hij
bijna op de Veldmaat. Maar op de
foto's, genomen tijdens de officiële
opening en de daarop volgende
open dag ontbreekt Wim. Logisch,
want Wim was de fotograaf! Ge
lukkig zien we hem toch tijdens de
"huldiging" bij een gezellige avond
voor de actieve medewerkers.
Daar hield een ander de camera
even vast. Maar Wim zit er toch
een beetje ongemakkelijk bij, want
hij is gewend zijn vele werk voor
ons Genootschap in stilte te ver
richten. Dat komt het best tot uit
drukking bij de samenkomsten van
het Historisch Genootschap. De
apparatuur voor dia's en film staat
er en in alle rust trekt Wim nog
een paar kabeltjes. Een bijeenkomst
zonder Wim is nauwelijks denk
baar.
Maar wie is nu Wim Neerlaar?
Om dit te ontdekken bezochten wij
hem in zijn woning aan de Berg
weg. Onmiddellijk valt een fraaie
garage op, die later dan het huis
moet zijn gebouwd. Natuurlijk,
door Wim. Zijn familie zegt wel
eens: wat zijn ogen zien maken zijn
handen.
Techniek
Wim is geboren en getogen Loche-
mer. Zijn wieg stond op een boer
derij aan de Goorseweg. Daar hiel
den zijn ouders een gemengd be
drijf, met als akkerbouwlocatie ter-
reinen achter Hooglangen. Het boe
renbedrijf was voor Wim echter
niet weggelegd. Dat was meer iets
voor zijn broer. In 1965 verhuisde
de familie trouwens naar Ruurlo.
Toen had Wim zijn bestemming
reeds gevonden. Zijn hart lag al
vroeg bij de techniek. Zo bezocht
hij vanaf 1959 de LTS aan de La-
renseweg. Daar volgde hij de cur
sussen hout en metaal. Maar dat
vond Wim toch niet voldoende. In
Zutphen volgde hij de cursus
electrotechniek. Het aantrekkelijke
van deze cursus was het vele
praktijkwerk bij installatiebedrij
ven. En zo kwam hij in 1962 aan
zijn eerste baan bij Buijs aan de
Albert Hahnweg. Maar de studie
had Wim te pakken. Hij volgde de
avondschool van de Vereniging van
Electrobedrijven en werd zo aspi
rant monteur. Omdat praktijkerva
ring verplicht was had Wim een
goede voorsprong en hij werd dan
ook spoedig monteur.
Een eigen zaak was toen geen op
tie. Trouwens, in 1964 werd hij
opgeroepen voor militaire dienst.
Daar werd hij belast met radio-on
derhoud. Misschien is toen het zaad
gezaaid voor zijn liefde voor audio
visuele middelen. Hij werd echter
voor verdere dienst afgekeurd. En
zo keerde hij terug naar Buijs. Maar
lang zou zijn verblijf daar niet du
ren. In maart 1965 trad hij in dienst
bij de PGEM, aanvankelijk als hulp
monteur. Deze overstap werd mo
gelijk gemaakt, omdat Wim intus
sen het VEV-diploma Hoogspan
ning had behaald. Tot 1971 ver
zorgde hij bedrijfsaansluitingen.
Maar daar bleef het niet bij.
In 1971 werd hij benoemd tot ray
onassistent. Dat hield in, dat hij
medeverantwoordelijk werd voor
het beheer van het net. Dit beheer
betekende ook het sturen van de
storingsdiensten. In deze periode
kwam Wim zijdelings in contact
met de historie van zijn gebied.
Door zijn werkzaamheden leerde
hij vele mensen van zijn rayon ken
nen. Maar ook gaven de tekenin
gen van het gebied, die hij voor zijn
werk nodig had, inzicht in de ge
schiedenis van boerderijen en veld
namen.
Eveneens van belang waren de
overleveringen van zeer oude col
lega's, die over een schat aan ken
nis beschikten. Hier ligt zeker het
begin van de belangstelling voor de
geschiedenis van zijn rayon, die
later sterk zou worden uitge
bouwd.
Maar, intussen kwam er voor Wim
een grote uitdaging. Het net was
toe aan groot onderhoud door de
toename van het electriciteitsge-
bruik bij industrie en landbouw.
Daarvoor was een kennisniveau op
MBO-niveau nodig. Dus verdween
Wim weer in de schoolbanken. In
avondstudie volgde hij de PBNA
cursus, overigens met actieve be
geleiding door de PGEM. De
bedrijfsschool kreeg een steeds
belangrijker rol doordat eigen on
derwijs vanuit de nutsbedrijven
werd aangeboden.
12
Land van Lochem 2006 nr. 2
