men werden gepubliceerd in
'Boerderij- en veldnamen in
Borculo' (Doetinchem, 1995).
Ter gelegenheid van het afronden
van de ruilverkaveling Ruurlo
heeft de historische vereniging
'Old Reurle' in 1992 een veld-
nameninventarisatie uitgegeven
waarin ook delen van Barchem
en Zwiep zijn opgenomen:
'Transvaal, dat lig in Reurle'.
Voor de thans voorliggende
publicatie hebben we, met toe
stemming natuurlijk, dankbaar
gebruik gemaakt van de al eer
der verzamelde gegevens.
Aanvankelijke echter waren de
kadasterkaarten onvindbaar. Na
een jaar zoeken, telefoneren en
her en der oproepjes plaatsen ble
ken ze nog bij de heer Beumer te
zijn, die geen contact onderhield
met het Historisch genootschap.
Onze werkgroep hoorde toen pas
voor het eerst van het werk van
de heer Beumer.
We misten nog een der kaarten
en het verzamelplan, dat is de
overzichtskaart van de gemeente.
Mevrouw G. Dijkhuizen heeft
deze kaarten voor onsgemaakt.
Zij heeft ook de 54 kaarten in ons
boerderij - en veldnamenboek ge
tekend. We zijn haar veel dank
verschuldigd voor de voortreffe
lijke manier waarop zij dit gedaan
heeft. Tevens heeft zij met grote
nauwgezetheid alle namen op de
kaarten geplakt.
Het op de computer zetten van
het veldnamenbestand is gedaan
door de heer G.J. Agelink, ook
hem zijn we erkentelijk. De fo
to's zijn gemaakt door mede
coördinator B.J. Kok.
Toen ik de kaarten in huis had en
zag hoe groot die papierwinkel
was heb ik eerst maar eens bij de
kringloopwinkel een grote klap
tafel en een paar bureaustoelen
aangeschaft en hiermee een on
gebruikte slaapkamer ingericht.
Soms kwam daar de strijkplank
ook nog bij, al was het maar om
de potten thee op te zetten die we
tijdens onze werkzaamheden
wegwerkten.
Nadat alle veldwerk achter de rug
was kwam voor de heer Kok en
mij het invullen van de gegevens
op de kladkaarten en fiches
waarop, behalve elke veldnaam,
ook de aangever, de gesteldheid
van het terrein in heden en verle-
den en de ligging genoteerd moes
ten worden.
Voor het veldwerk had de heer
Kok een prachtige rode reclame
boodschappentas waarin het
schrijfgereedschap, kaarten en
zelfs een vergrootglas konden. Zo
gingen we dan op "karwei". De
tas heeft bijna tien jaar dienst ge
daan. Het bezoeken van de in
formanten was een belevenis op
zich. Daar zal ik zeker later nog
op terugkomen. Soms wist ie
mand veel namen, een ander had
de buurman uitgenodigd omdat
"die ook zoveel wist".
Of iemand had nooit van ons ge
hoord en wimpelde ons af. Later
kregen we een telefoontje of we
toch maar wilden komen. Zeker
op verjaardagsvisite geweest bij
buren, waar we wel waren ge
weest? Veel hebben we ook ge
had aan jagers, drijvers en loon
werkers.
We zijn alle informanten dan ook
dankbaar, die ons bij onze bezoe
ken gastvrij en met veel geduld
hebben ontvangen. Een groot
voordeel was dat de veldwerkers
de streektaal spreken, want de in
formanten zijn voor het grootste
deel hier geboren en getogen en
dialect is hun moedertaal. Het
schiep meteen een sfeer van ver
trouwen en het was hartverwar
mend om de aandacht en het
meeleven en -denken van al deze
mensen te ondervinden.
Sommigen zullen tot onze spijt, het
verschijnen van dit boek niet meer
meemaken, onder wie onze
trouwe medewerker van het eer
ste uur. De heer L. Pasman. Aan
deze mensen postuum onze dank.
Medewerkers:
Mevr. G. Dijkhuizen
Dhr. G.H. Hoentjen
Dhr. B.J. Kok
Mevr. J. Nengerman
Dhr. L. Pasman
Mevr. G. Schot
Dhr. A.J. Steenman
28
Jenny Nengerman en Ben Kok op de tot kantoor omgebouwde slaapkamer.
Land van Lochem 2003 nr. 3
