DIPLOMA
dt
Vakmanschap
Na de oorlog behaalt Gerrit zijn
diploma's. In 1947 dat van
"Schoenhersteller A". Het Mid
denstandsdiploma met zevens,
achten en negens. Zijn mooie
geëmailleerde wandbord met zijn
later behaalde Meesters diploma
heeft hij echter, tot verdriet van
zijn vrouw, ooit in een opwelling
weggegooid.
Ook wint hij prijzen tijdens vak
wedstrijden. Onder andere de
eerste prijs in de "Gezellen-Klas
se B van de Regionale Schoen
herstellers Vakwedstrijd Het Le
vend Ambacht" te Doetinchem:
..."Deze mooie prestatie zal U
ongetwijfeld veel genoegen
doen en voor de Organisatie
Commissie is het een sprekend
bewijs dat het ambacht in U
leeft".
Voor de hierbij gewonnen "Waar-
de-bon a f 20,-" koopt hij voor
de verjaardag van een van zijn
dochters een poppen-ameuble
ment.
Gerrits vakmanschap beperkt
zich echter niet alleen tot het
schoenmaken. "Als kind knut-
selde ik al". Met zijn handen die
gewend zijn aan fijn werk, maakt
hij al jaren van allerlei houtsoor
ten de mooiste miniaturen. Kleine
meubelstukken; tafels en stoeltjes
met gedraaide pootjes, pronk-
kastjes, maar ook koetsjes en al
lerlei karren, zoals die van de
petrolieman, en van het Rode
Kruis (waar hij vele jaren vrijwil
liger was). Een ouderwetse hou
ten wasmachine met bok en man
gel, en nog veel meer. Alles is, op
schaal, tot in het fijnste detail uit
gewerkt: lantaartjes, bladveren,
het opstapje van de koets. Zo
maakte hij ook voor de werkgroep
"De Oude Begraafplaats" van het
Historisch Genootschap een
prachtige lijkkoets, compleet met
kistje met metalen sierhandvatten
en zelfs een span paarden ervoor.
Voor zijn favoriete stuk, een mooi
kistje met houtsnijwerk, heeft een
tekening uit het boek "De Tre
soor" van Rien Poortvliet als
voorbeeld gediend. Gerrit's tre
soor is een perfecte kopie. Op de
website van het Historisch Ge
nootschap: www.hglochem.nl,
zijn foto's van deze miniaturen te
zien.
Inmiddels is Gerrit met deze mi
niaturen wereldberoemd in Lo-
chem en omgeving en krijgt hij
regelmatig vragen iets te willen
maken voor iemand persoonlijk,
of voor een speciale gelegenheid.
Het kost hem geen moeite er uit
eindelijk afstand van te doen, het
plezier van het maken geeft hem
genoeg voldoening.
Patronenkast
Een paar maanden geleden zocht
ik Gerrit op in de werkplaats,
waar hij al die 57 jaren zijn vak
heeft uitgeoefend. Er staan mooie
ouderwetse solide machines, één
zelfs van rond 1920. Het hand
gereedschap ligt netjes uitgestald.
Ook staat er nog een paar hand
gemaakte schoenen dat getoond
werd op de eerste jaarbeurs na
de oorlog in mei 1946. Ze ruiken
nog steeds lekker naar leer.
De patronenkast is een verhaal
apart. Voor elke klant werd een
grondpatroon van de voeten ge
maakt. De baas bezocht de klan
ten ook thuis om de maat op te
nemen, en wanneer de klant ou
der werd veranderde de voet, dus
werd dat weer opnieuw gedaan.
Dat grondpatroon was de basis
voor de diverse ontwerpen die
secuur in delen werden uitgete
kend. De stiksels ter versiering
zijn keurig in potlood weergege
ven; de naam van de klant in
schoonschrift. Nadat de patroon
delen in leer waren uitgesneden
werden ze weer in een stapeltje
aan elkaar gestikt en in de kast
opgeborgen. Bij een vervolgbe-
stelling werden de stiksels weer
losgetornd voor hergebruik; zo zie
je dus aan het aantal stikselrijtjes
hoe vaak dit model voor die klant
werd gemaakt.
In latere jaren komen steeds meer
confectieschoenen op de markt
en loopt de vraag naar hand
gemaakt uiteraard terug; dan be
staat het werk steeds meer uit
reparatie.
Wanneer Gerrit 65 wordt, vraagt
de baas of hij toch niet nog een
paar keer in de week wil blijven
komen voor de reparaties en
Gerrit, die toch al geen stilzitter
is, blijft zo tot zijn 79e nog in de
werkplaats te vinden.
Dan komt er een briefje op de
kassa: "Onze Gerrit gaat nu
echt met pensioen".
16
HlTH-rC. lor UE VIÏZWT:,.;-
A K ICHOENnirtlU Th «km
«X,-f a 1.11
i.n -II -CMS J
n Jjhiik iu>
sa-u - UfU i'-CU I
i F P- -i i* UiVih
Lil ■l.-i.'-n.!
if 'IWJ
Ilr
vhhnl i" M
,Lilii m I
ai! i i «90 l-n H-E"'
I. IL .Ik.
Diploma "Schoenhersteller A"
Land van Lochem 2003 nr. 3
