Herinnering aan Willem Jan ter Schegget,
C.P.N.-gemeenteraadslid
J.Klein Egelink
Tn het in 1985 verschenen
boekje Lochem in Oorlogstijd
(periode 1940 -1942, blz. 73)
vermeldt de auteur, Arjen
Dieperink, dat op last van de
Duitse bezetter met ingang van
20 Juli 1940 C.P.N. -gemeente
raadsleden niet langer aan de ver
gaderingen mochten deelnemen.
Ook de Lochemse Raad trof dit
lot. Ter Schegget, sedert 1935 lid
van deze Raad moest verdwijnen.
Tijdgenoten van hem zullen zich
deze persoon ongetwijfeld herin
neren: een markante, boeiende en
prettige figuur, politiek goed ge
schoold, die vooral tijdens de cri
sis in de jaren dertig veel van zich
deed horen en een stempel drukte
op de politieke en economische
ontwikkelingen in het Lochem
van zeventig jaar geleden.
Willem Jan ter Schegget werd
geboren op 27 september 1888.
Hij was opperman van beroep en
behoorde tot de autochtone Lo-
chemse gemeenschap, evenals
zijn voorvaderen, die reeds enkele
honderden jaren in deze plaats
woonachtig waren. Zelfs op de
eerste volkstellinglijst van 1795
komt de naam Ter Schegget voor.
Willem Jan stond vóór de Tweede
Wereldoorlog bekend als een zeer
rechtvaardig en sociaal voelend
mens, die het dikwijls op een in
dringende en drastische manier
opnam voor de armen en de
zwakken uit de samenleving.
Vandaar zijn grote interesse voor
de plaatselijke en landelijke poli
tiek.
De crisis in de jaren dertig, met
de grote werkloosheid en de
schrijnende armoede, liet ook de
Lochemse bevolking niet onge
moeid. Op veel vergaderingen,
waaraan Ter Schegget in die da
gen deelnam, reageerde hij soms
fel. Hij nam geen blad voor de
mond, of het nu de burgemeester
was of een andere toenmalige
notabele, Ter Schegget zei waar
het op stond. Dit werd hem na
tuurlijk niet altijd in dank afgeno
men. De arbeidersklasse van Lo-
chem droeg hem over het alge
meen een warm hart toe.
Hoewel men dat niet liet blijken,
had men in liberale kringen zelfs
respect voor zijn eerlijke en spon
tane manier van optreden. Hij zei
de waarheid; na de oorlog moet
zelfs de vooroorlogse liberale bur
gemeester Van Luttervelt, met
wie hij vaak in de clinch lag, toe
geven, dat hij een man was ge
weest uit één stuk, voor wie hij
achteraf gezien steeds veel res
pect had gehad. Vooral tijdens de
verkiezingsacties maakte Willem
Jan zich met zijn kameraden zeer
verdienstelijk inzake het voeren
van propaganda voor zijn partij:
de C.P.N. Samen trokken zij er
avond aan avond op uit met de
communistische krant "De Tri
bune", later Volksdagblad gehe
ten en allerlei vlugschriften.
Bij de raadsverkiezingen van 1931
kreeg de afdeling Lochem van de
C.P.N. 144 kiezers achter zich, te
weinig voor een zetel in de Raad.
Vier jaar later zag het beeld er
anders uit. Het was één van de
ergste jaren van de crisis. Ons
land vroeg om een sterke man,
ook de arbeidersklasse. Dit bleek
uit de diverse dictatoriale stromin
gen die zich hier en daar mani
festeerden. De N.S.B. nam voor
het eerst deel aan de Staten
verkiezingen en behaalde zoals
bekend een grote stemmenwinst.
De democratie faalde; ook de
S.D.A.P., waartoe zich voorna
melijk de gewone man aangetrok
ken had gevoeld. Steeds meer
sociaal-democraten verloren het
vertrouwen in hun partijOnder
linge twisten kenmerkten deze en
men hinkte op twee gedachten.
Ze kwam, vond men vooral ten
opzichte van de werklozen en het
bijna verpauperde proletariaat te
weinig inspirerend voor de dag.
Vandaar dat vele voormalige
S.D.A.P.kiezers nu hun stem ga
ven aan de C.P.N. Deze partij
behaalde in 1935 bij de Staten
verkiezingen 153 stemmen, een
kleine vooruitgang ten opzichte
van 1931 (toen 144); twee maan
den later in juni 1935 bij de
gemeenteraadsverkiezingen n.b.
249! Een flinke sprong! Ter
Schegget en zijn mannen hadden
ook in Lochem hun werk goed
gedaan.
Tijdens de nieuwe raadsperiode
zou Willem Jan zijn stem kunnen
laten horen en de belangen van
de noodlijdende bevolkingsgroep
13
Willem Jan ter Schegget, 1888-1943.
Land van Lochem 2003 nr. 2
