ook die in de Molenstraat is al
weer 50 jaar weg. De boerderij in
de Walderstraat staat er gelukkig
niet meer en die in de Blauwe
Torenstraat is ook al wel 60 tot
70 jaar weg. Van Manen uit de
Bierstraat is ook vertrokken en
de boerderij in de Achterstraat is
afgebroken. Aan de Achterstraat/
hoek Bierstraat was een grote
stal met wel 8 stuks koeien van
een bakker te H. Er waren ge
lukkig geen mestvaalten aan de
straatkant, daar was Lochem al
te stads voor.
Heel oude huizen zijn er ook nog
wel in de Walderstraat, maar daar
schijnt Monumentenzorg nog
niets voor te voelen.
Kanon
Het oude kanon op zijn voetstuk,
dat is iets wat de eeuwen getrot
seerd heeft. Het ergert mij wel
eens, als baldadige jeugd het in
de oudejaarsnacht wel eens van
zijn voetstuk haalt en wegsleept.
Met ontzag voor hun prestaties,
verwachtte ik meer eerbied voor
het voor ons gebleven goed uit
de oude tijd.
Daarom verheugt het mij ook,
dat de oude "panne" van Evert
ook aan de Duitse smeltkroes is
ontsnapt en weer in volle glorie
in 't gemeentehuis prijkt.
Onbegrijpelijkerwijs was hij bij
een koperslager op de rommel
zolder terecht gekomen en bij
overdracht van de zaak, kwam
hij, of liever zij, op de rommel
zolder te voorschijn.
De bekwame handen van de
eigenaar der zaak hebben de deu
ken er uit gehaald, de bekende
klepel, of hoe heet zoiets, er
weer aangemaakt met het voor
noemde succes. En de mof heeft
het lekker niet in zijn smeltkroes
gehad. De panne van Evert is al
jarenlang niet meer gebruikt. Na
het uitgaan van de kerk had je
vroeger een nieuwslezer op de
stoep van het stadhuis, waar hij
iedere zondagmorgen het laatste
nieuws verkondigde en voor de
boerenstand, b.v. de veemarkten
in de omtrek en de prijs van de
pro-ducten enz. vertelde.
Slagerijen
Er waren in het begin van deze
eeuw ook geen gecombineerde
slagerswinkels. De runderslagerij
was meestal in Joodse handen,
daar hun gekochte vlees altijd
"kosher" moest zijn, dat wil
zeggen, door de Rabbi geslacht.
Ook het achterdeel van het rund
mochten ze niet gebruiken, dat
was goed voor de Christenmen
sen. Is biefstuk en rookvlees te
versmaden? Enfin, alle eerbied
voor hun geloofsovertuiging.
De z.g.n..spekslagerij was meest
in protestantse handen, maar het
was of rund- of varkensslagerij.
Gemengde bedrijven, zoals te
genwoordig, waren er niet. En
wat was het 's zomers een opgave
om dat vlees onbedorven te kun
nen houden, want er waren zelfs
nog geen koelkasten aanwezig.
Toen die kwamen, was het al
een hele verbetering. Die kasten
hadden bovenin stangen om het
vlees aan te hangen, daaronder
een vloertje met openingen, waar
ijsstaven op werden gelegd. Die
werden dan een paar keer per
week van een ijsfabriek gekocht.
De ijsstaven werden dan per auto
afgeleverd. Ze waren ongeveer
een meter lang en ruim 10 cm.
in het vierkant. Wat een voor
uitgang toen de elektrische tijd
aanbrak en er elektrisch gekoeld
kon worden. Een groot sortiment
aan vlees en vleeswaren was er
niet. Dat bleef ongeveer beperkt
tot ham en rookvlees voor zieken
en zondagen, en door de week
eens een half pond leverworst a fl
0,30 per pond. Als de slager eens
een fornuispot vol ham kookte,
stonden de volgende dag een stuk
of 4, 5 vrouwtjes met emmertjes
voor de deur om het hammennat
te vragen. Het was goede bouil
lon en af en toe dreef er nog een
stukje vlees of spek in, allemaal
winst. De week voor Pasen lieten
de runderslagers aan de gemeen
teleden zien, wat er met Pasen
voor een best stukje vlees op tafel
kwam. Daarom hadden ze het
beste slachtvee gekocht, of op de
markt, of bij een boer op stal. De
betreffende koe kreeg een mooie
krans om zijn nek en trots leidde
de slager met zijn hulpen het dier
door de stad. Doordat die stad
nog klein was en gemakkelijk te
lopen tot in alle hoeken, was dat
best te doen. Gelukkig wist het
arme beest zijn laatste rondgang
niet. Het was eigenlijk een triest
gezicht. Maar zo diep dacht men
niet na.
Palmpasen
De Palmpasen was hoofdzakelijk
voor de kinderen. Zij kregen dan
een palmpasen. Dat was een stok
met bovenop een rad, meestal
van hout. Bij sommige bakkers
kon men ook zo'n gebakken
rad kopen, maar bovenop kwam
eerst een zwaantje van brood met
een krent als oog en aan het rad
hingen slingers van aangeregen
rozijnen, ulevellen enz. Soms
waren ze te zwaar om door een
kind gedragen te worden. De
zondag daarop gingen wij met
een eiernetje gewapend naar
een weide achter de "Luchte",
eieren schieten. De eieren waren
gekleurd met klimopbladeren of
in koffie gekookt. Met klimop
werden ze groen en met koffie
natuurlijk bruin.
21
Land van Lochem 2003 nr. 1
