Van start.
Henriëtte Marsman, voorzitter
Het Historisch Genootschap bestaat. De weg naar de fusie verliep aanvankelijk traag, maar
geraakte eind 2000 in een stroomversnelling. Midden 2001 kwam er witte rook en eind
2001 was alles in kannen en kruiken. De Nieuwjaarsreceptie op 12 januari j.l. - onze eerste
officiële bijeenkomst - was een groot succes. We telden zo'n 125 aanwezigen. Het gaf ons
die steun in de rug, waar we zo op hoopten en die we ook zo dringend nodig hebben.
En nu? Kunnen we nu rus
tig achterover gaan zitten?
Absoluut niet, want nu
begint het pas goed. Er is al een
sterke redactiecommissie ge
vormd. U heeft het eerste bewijs
ervan nu in handen. En er is ook
al een goede evenementencom
missie: de Nieuwjaarsreceptie
was uitstekend georganiseerd,
maar dit is allemaal nog maar het
begin.
Alle drie de clubs hadden hun ei
gen bibliotheek, hun eigen docu
mentatie, hun eigen foto's, dia's,
noem maar op. Dat moet allemaal
op elkaar afgestemd worden. Al
les moet geïntegreerd worden.
Alle bloedgroepen moeten zich
in de uiteindelijk vastgestelde
werkwijzen kunnen herkennen.
Voor waar: geen kleinigheid.
Zoals het er nu uitziet gaat dat
allemaal lukken. De wil is er om
er gezamenlijk iets goeds van te
maken. En waar een wil is, is een
weg, niet waar?
Het bestuur heeft hierin een sti
mulerende en sturende rol, maar
het zijn de leden van ons genoot
schap zelf, die het moeten doen.
Het is van het grootste belang dat
we zo snel mogelijk een vaste ge
zamenlijke stek vinden, niet al
leen voor het houden van be
stuursvergaderingen, maar vooral
een ontmoetingsplaats voor onze
leden. Nu bivakkeren we nog op
drie locaties; dat is niet alleen niet
handig, maar vooral niet stimu
lerend. Pas als we een eigen vaste
locatie hebben kan het echte ge
nootschap gevoel zich ten volle
bij de leden ontplooien. Het be
stuur is druk bezig een dergelijke
vaste plek te zoeken. Dat hoeft
dan nog niet het zozeer gewenste
documentair historisch centrum
met het museale karakter te wor
den.
We beseffen best, dat die stap niet
een, twee, drie genomen kan
worden. Als we eerst maar kun
nen uitgroeien tot het echte, grote
Historisch Genootschap, waar we
allemaal zo hard aan gewerkt
hebben
Het documentair centrum moet er
overigens komen en mag geen
(eindeloos) lange termijn verhaal
gaan worden. Het Historisch Ge
nootschap beschikt over zoveel
materiaal dat het de oprichting
van een dergelijk centrum geheel
rechtvaardigt. Tijdens de Nieuw
jaarsreceptie verwoordde ik het
ongeveer als volgt: we hebben de
kennis, we hebben de stukken,
we hebben de inzet, we missen
maar één ding: de euro's. Daar
voor hebben we de hulp van de
gemeente en vele anderen nodig.
We gaan er vooralsnog van uit,
dat we die hulp kunnen krijgen,
maar dan zijn we wel even ver
der in de tijd, schat ik.
We zijn vol goede moet; er zit een
enthousiast - zij het interim - be
stuur. De samenwerking binnen
het bestuur is opperbest.
Op de foto hiernaast ziet u het
moment waarop op 4 maart j.l.
door de drie oud-voorzitters t.w.
Sjaak Koster, Henriëtte Marsman
en Eppo van Bolhuis, de officiële
oprichtingsakte wordt onderte
kend.
U heeft het eerste exemplaar van
Land van Lochem in uw handen;
het eerste evenement is - geslaagd
en al - achter de rug.
Beter bewijs is er niet: het Histo
risch Genootschap is van start!
4
Land van Lochem 2002 nr. 1
