WlJ'iÜ'S
row
ZOMKM5
het kamp Ampsen bevolkten,
werden de verplicht opgeko-
menen - waaronder thans veel
studenten en toekomstige ambte
naren, op dezelfde manier opge
vangen en geoefend. Ook voor
hen gold het gedisciplineerd wer
ken, zingen en "in de pas lopen".
Ook voor de nodige afwisseling
werd natuurlijk gezorgd. Zo was
er begin augustus al een
gemeenschapsavond in het kamp
zelf. De arbeidsmannen zelf or
ganiseerden toneelstukjes en er
werd gezongen. De avond werd
besloten met het plechtig strijken
van de vaderlandse driekleur, ter
wijl op het kampterrein de man
nen in carré stonden opgesteld.
Ook die zomer zagen de
Lochemers dikwijls hun
"Koenraads" in de straten en na
tuurlijk lieten toen ook de jonge
Lochemse meisjes zich niet on
betuigd. Er werden zelfs vriend
schappen voor het leven gesloten.
Diverse thans in Lochem wo
nende arbeidsmannen van toen
uit kamp Ampsen trouwden la
ter met een Lochemse schone en
genieten thans - ruim 60 jaar la
ter - van hun AOW.
Het eten in het kamp was niet
slecht, maar lang niet altijd vol
doende, voor 18-jarige jongens.
Boerenfamilies in de omgeving
van het kamp, o.a. een familie
Reusink, voorzagen af en toe jon
gens van brood, lekker Gelders
roggebrood dat eigenlijk niet
mocht worden aangenomen. Ook
andere Lochemers namen jon
gens, wanneer ze vrij waren in
hun huizen op.
Bijvoorbeeld de familie Milten
burg, toen wonend in de Tuin-
straat, waar de jongens te allen
tijde welkom waren. Zij deden
veel voor de dienstplichtigen die
het lang niet altijd gemakkelijk
hadden. Contacten met zulke fa
milies bleven ook na de oorlog
veelal gehandhaafd.
Omdat in 1942 alle voeding strikt
gerantsoeneerd was probeerden
de jongens wat bij te kopen zon
der distributiebonnen. Dit voed
sel was meestal niet veel bijzon
ders, maar het was maagvulling.
Zonder bon kopen lukte nog wel
Arbeidsmannen "onder de schop".
Zomerfeest van de Nederlandse Arbeidsdienst: kader en arbeidsmannen.
Land van Lochem 2002 nr. 1 17
